[isim]

• Kiralanmak işi

[isim]

• Rastlanmak işi

  Ara sıra daha eski dil hususiyetlerine rastlanması tabiidir. - Fahir İz

[-e]

• Bir kimse ile karşı karşıya gelmek, karşılaşmak, rast gelmek, tesadüf etmek

  Hava kararmaya başladığında, mezarlıkta sadece bir kişiye rastladı. - İhsan Oktay Anar

• Herhangi bir şeyle karşı karşıya gelmek

  Birbirini bütün tedaileriyle karşılayan iki kelimeye ne aynı dilde rastlarsınız ne iki ayrı dilde. - Cemil Meriç

• Atılan şey hedefi bulmak, rast gelmek

  Taş cama rastladı.

[isim]

[denizcilik]

• Çarmıhların halat basamakları

[isim]

[eskimiş]

• Dil bilimi

[isim]

[bitki bilimi]

• Bütün denizlerde yetişen, sarı veya esmer renkte, emici köklerle kayalara tutunan, uzun şeritler durumunda bir deniz yosunu (Laminaria)

[nesnesiz]

[-le]

• Antlaşma yapmak, ahitleşmek

[isim]

• İnatlaşmak işi

  Muhtarla hiç aram yoktu, babamın sağlığından beri sürüp gelen bir inatlaşma vardı. - Mustafa Kutlu

[isim]

• Kartlaşmak işi

[isim]

• Şartlanmak işi, koşullanma

[-i]

• Kirlenmiş sayılan bir şeyi en az üç, en çok kırk kez sudan geçirip kirli sayılmaktan kurtarmak

[nesnesiz]

• Taşlama işi yapılmak

• Taşa tutulmak

[nesnesiz]

• Dayanmak

  Sıcakça ben ona, o bana yaslanıyorduk. - Halikarnas Balıkçısı

[mecaz]

• Güvenmek

[nesnesiz]

• Yasa bürünmek, yas içinde olmak

[isim]

• Hırsızlık, haydutluk

[-i]

• Ateşi kuvvetlendirmek, alevlendirmek

  Şerefimize sobaya bir iki odunla bir kucak çalı atıp harlattılar. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Coşkunluk vermek, canlandırmak

  Millî Mücadele'de aç ve çıplak insanlarımızın yüreğinde alevler harlatmak için tek bir kıvılcım yetmişti. - Aydın Boysan