[isim]

• Horlamak işi

  Konuşmanın orta yerinde başı önüne düşüp uyuklamaya, horlamaya başlar. - Metin And

[nesnesiz]

• Uyku sırasında soluk alırken boğaz ve burundan gürültülü sesler çıkarmak, horuldamak

[-i]

• Birinin gönlünü incitircesine davranmak, hor görmek

  Biz horladık diyemem fakat evimizin havası artık ona yabancı gelmeye başlamıştı. - Halide Edip Adıvar