[-i]

• İşitmek için kulak vermek

  Konağın hesabını sen söylersin, ben de dinlerim. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Birinin sözünü, öğüdünü kabul edip gereğince davranmak

  Beni dinlersen bu işten vazgeç.

• Kulakla veya dinleme aletiyle hastayı muayene etmek

  Doktor kalkar. Kulağını bu gösterilen yere dayar. Dinler. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Uymak, baş eğmek, itaat etmek

  Şaşkınım, çenem, dudaklarım, dilim sanki artık beni dinlemiyorlar. - Ahmet Ümit

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Ayakta durmak

• Ayağa kalkmak, dik durmak

  Önce ayaklarıyla, kollarıyla bir diz çöküp bir dinelerek ölçü aldılar. - Lâtife Tekin

[-e]

[mecaz]

• Karşı koymak, kafa tutmak

[isim]

• Dillenmek işi

[isim]

• Diklenmek işi

  Ama karısının diklenmesi yüreğine oturdu. - Lâtife Tekin

[nesnesiz]

• Sadaka istemek

  Cami kapısında avuç açar dilenirim de onun evine gitmem. - Memduh Şevket Esendal

[-den]

[mecaz]

• Kendisini acındırarak bir kimseden bir şey istemek

  Karşılığı beklenen sevgiye sevgi denmez / Sevdalılar yalvarır fakat bir şey dilenmez - Faruk Nafiz Çamlıbel

[nesnesiz]

• Delme işi yapılmak

  Kızın kulağı delindi.

• Bir şeyde delik oluşmak

  Biz burada hepimiz karaciğerimiz delinerek ölmeye mahkûmuz. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Çiğnenmek, uyulmamak, aykırı davranılmak

  Yöneticinin koyduğu yasaklar delindi.

[nesnesiz]

• Ad verilmek

  Hıyarlar, o marul denilen yağlı yapraklar da ateş pahasınaydı. - Sait Faik Abasıyanık

• Söylenmek, sözü edilmek

  Dilenci denileni yaptıktan sonra kalan şerbeti zavallı fırın işçisine zorla içirdiler. - İhsan Oktay Anar

• Sayılmak, kabul edilmek

  Öldüğünde genç denilecek yaştaydı. Daha çok besteler yapabilir, öğrenciler yetiştirebilirdi. - Cahit Külebi

[isim]

• Genel olma durumu, yaygınlık, umumiyet, umumilik

[mantık]

• Genel düşüncenin veya kavramın özelliği

[nesnesiz]

• İşleme işi yapılmak

  Vazo, ince bir kadın eli ile işlenmiş, beyaz oymalı bir örtünün üzerindedir. - Esat Mahmut Karakurt

[isim]

• Modelin işi veya mesleği

[-e]

[-den]

• Gelme işi yapılmak

[isim]

• Dilleşmek işi

[isim]

• Dikleşmek işi veya durumu

[-i]

• Bir şeyin bir parçasını ısırmak veya koparmak

  Bu elmayı kim dişledi?

• Çiğnemek

  Ağızlarına attıkları üzüm tanelerini dişleyip ilk yudumları içtikten sonra birbirlerine baktılar. - Tarık Buğra

[isim]

• Dişlenmek işi