[isim]

• Binmeye veya yük taşımaya alıştırılmamış at veya eşek

  Kendi kendine başıboş üreyen hergele sürüleri gibi dolaşıp duruyorlardı. - Kerim Korcan

[sıfat]

[teklifsiz konuşmada]

• Terbiyesiz, görgüsüz (kimse)

  Sandalcı Ali it, hergele bir şeydi. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Hergele olma durumu

  Bu birçok şeylerin içinde kederler, zayıflamalar, açlıklar ve hergelelikler vardı. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Yaban atlarına bakan kimse, yabani at çobanı

  Yalnız kendi korucuları, kolcuları, çobanları, mandıracıları, hergelecileri silahlıydı. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Hergelecinin yaptığı iş