[isim]

• Arkalamak işi, müzaheret

[-i]

• İki şey arasında açıklık oluşturmak, az açmak

  Kapısını hafifçe araladı. - Falih Rıfkı Atay

• Aralıklı duruma getirmek, seyrekleştirmek

  Şu sandalyeleri biraz aralayınız.

[halk ağzında]

• Bitkilerin fazla dal ve çubuklarını kesmek, seyrekleştirmek

[isim]

• Araklamak işi, çalma, aşırma

[isim]

• Karalamak işi

• El alıştırmak için çok tekrarlanarak yazılan yazı

• Üstünde düzeltmeler yapılan, temize çekilmemiş yazı taslağı, müsvedde

  İlk şiirim olan bir türkü güftesini, Üsküp türkülerinde gördüğüm vezinle karalamaya başladım. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]

• Leke sürme, kötülük yükleme

[-i]

• Bir şeyde herhangi bir ayıp veya kusur bulunmadığını bildirmek, tenzih etmek

[isim]

• Arıklamak işi

[-i]

• Belirli bir ıra ile belirtmek, karakterize etmek

  Düşkünlere yardım Türk'ü ıralayan bir erdemdir.

[sıfat]

• Makarası olan, makara ile çalışan

[nesnesiz]

• Şarıldamak

• Bağırıp çağırmak, hakaret etmek

  Haznedar çiftliğinin oraya yaklaşınca ela gözlüm birden şarladı. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Arılaşmak durumu, arılanma, özleşme

  Zaman günümüze yaklaştıkça dilin arılaşmasına özen gösterdim. - Erendiz Atasü

[-e]

[-i]

[tıp]

• Vücutta bağışıklık yaratmak veya yerleşmiş bir hastalığa karşı koyabilmek için hazırlanmış bir aşıyı vücuda vermek, aşı yapmak

[tıp]

• Başkasına hastalık geçirmek

• Elde edilmesi istenilen herhangi bir ağacın bir parçasını anaç üzerine kaynaştırarak üretmek

• Soğuğa sıcak, sıcağa soğuk su katmak

[mecaz]

• Birtakım düşünce veya duyguları başkasına benimsetmek, telkin etmek, etkilemek

  Çalışıp çabaladı, sonunda bana da tahlilci bir zihniyet aşıladı. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Aharlamak işi

[nesnesiz]

• Ateş için kuvvetlenmek, harlı bir biçimde yanmak

  Çıralar tutuşunca ateş birden harladı.

[mecaz]

• Birden öfkelenerek bağırmak, birine çıkışmak

[isim]

• Kırlaşmak işi

[nesnesiz]

• Şırıl şırıl ses çıkararak akmak