[isim]

[din bilgisi]

• Ermiş

  Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi. - Ömer Seyfettin

• Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• erenlerin sağı solu (belli) olmaz

[isim]

• Hangi yer?

  Buranın nere olduğunu biliyor musunuz? Bu, nerenin resmi?

• Hangi taraf?

• Hangi organ?

  Nereniz ağrıyor?

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... nere ... nere

[isim]

• Haykırma, bağırma

  Akıncıların naralarıyla savaş alanı çınladı.

• Sarhoş veya külhanbeyi bağırması

Ata Sözleri ve Deyimler

• nara atmak (veya basmak)

[isim]

• Üzerine yapı yapılmak için ayrılmış yer

[isim]

[eskimiş]

• Eserler

[isim]

• Yüzyıllar

[isim]

• Emek sonucu ortaya konan ürün, yapıt

  Boğaziçi doğrudan doğruya Türklerin eseridir. - Yahya Kemal Beyatlı

• Yayın, kitap, yapıt

  Bütün özlediğim eserlerle bir kütüphane yapabilsem artık yapılacak bir iş kalmayacak. - Halit Ziya Uşaklıgil

• İz, işaret, im

  Yüzünde biraz önceki elemden, kızgınlıktan, çaresizlikten eser yoktu. - Ayşe Kulin

• Soyut kavramlarda belirti

  Acaba, bir yolunu bulup bir talih eseri olarak gidemez miydik? - Azra Erhat

Ata Sözleri ve Deyimler

• eser kalmamak

[sıfat]

• Ruhsal ve bedensel olarak sağlıklı, sıhhatli, salim

Ata Sözleri ve Deyimler

• esen kalmak

[isim]

• Bir işin yapıldığı an, sıra

  O esnada irice bir karaltı belirdi tam arkasında. - Elif Şafak

[isim]

• Arap harfli metinlerde bir ünsüzün ı, i seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret, kesre

[isim]

[anatomi]

• Boynun arkası

  Kendine geldiğinde ensesinde müthiş bir ağrı vardı. - Ayşe Kulin

• Art, arka

  Saydığın üç iskelenin ensesindeki İsmail Ağa'nın dükkânı, en emin emanetçi idi. - Sermet Muhtar Alus

Ata Sözleri ve Deyimler

• ense kulak yerinde olmak
• ensesinde boza pişirmek
• ensesine binmek
• ensesine yapışmak
• ense yapmak
• enseyi karartmak

[zamir]

• Sen zamirinin yönelme durumu eki almış biçimi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sana taşla vurana sen aşla (veya ekmekle veya pamukla) var (veya dokun)
• sana vereyim bir öğüt, kendi ununu kendin öğüt
• sana yalan, bana gerçek

[isim]

[tıp]

• Zaman zaman kendini kaybederek olduğu yere düşme, vücutta şiddetli çırpınmalar ve ağız köpürmesi ile ortaya çıkan bir sinir hastalığı, tutarık, tutarak, tutarga, yilbik, epilepsi

  Nefesi kulunca, sıtmaya, havaleye, saraya, çarpıntıya birebirmiş. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

[halk ağzında]

• Açık duran başparmağın ucundan işaret parmağının ucuna kadar olan uzaklık, sele

[isim]

• Sebze ve meyvelerin yetiştirildiği ve hava şartlarına karşı korunduğu cam ve naylonla kaplı yer, limonluk, ser (II)

[isim]

[eskimiş]

• Övme