[sıfat]

• Kayarak yer değiştiren

[isim]

[halk ağzında]

• Yassı, düz, kat kat oluşmuş taş

[isim]

[halk ağzında]

• Dağdan inen sel

[isim]

• Yüzün göz, kulak ve burun arasındaki bölümü

  Dedim dilber yanakların kızarmış / Dedi çiçek taktım gül yarasıdır - Âşık Ömer

• Lastik tekerlekli taşıtlarda lastiğin jant ile yere temas eden bölümü arasında kalan yan yüzeyi

Ata Sözleri ve Deyimler

• yanağına kan gelmek
• yanağından kan damlamak

[zarf]

• `Yalnızca` anlamında, sınırlama bildiren bir söz, bir

  Hasan, bu sefer kendisine ancak seyyar tuluatçıların arasında bir yer bulabildi. - Osman Cemal Kaygılı

• `Olsa olsa, en çok, daha çok, güçlükle` anlamlarında, bir şeyin daha çoğunun, ilerisinin olmadığını gösteren bir söz, dar, gücün

  Bir yıl sonra ancak Çamlıbel'de buluşabilmişlerdi. - Hüseyin Bayaz

• En erken

  Sinema ancak saat yarımda bitmişti. - Peyami Safa

[bağlaç]

• `Lakin, ama, fakat, yalnız` sözleri gibi bir düşünceye karşıt ikinci bir düşünceyi anlatan bir söz

  Bu büyüklük değil ancak mertçe bir davranıştır. - Nezihe Araz

[isim]

• Bir şey çekmeye yarar, ucu çengelli demir çubuk

  Hepsi hazırlandılar, halatlar rota edildi, kancalar gerildi ve denizde köpüklü bir iz bırakarak ileri atıldılar. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• kancayı takmak (veya atmak)

[isim]

[bitki bilimi]

• Kayıngillerin örnek bitkisi olan, 30-40 metre boyunda, 2 metre çapında, kışın yapraklarını döken, kerestesi beyaz ve değerli olan bir orman ağacı (Fagus orientalis)

[sıfat]

• Bu ağaçtan yapılmış

[isim]

• Kadın veya kocaya göre birbirlerinin erkek kardeşi, kayınbirader, ini

  Sabahleyin kaynım beni bir katıra bindirdi. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Sapı kısa, küçük odun baltası

  Silahsız kaldık, köylüler bize dipçik, üvendire, nacak yetiştirdi. - Aka Gündüz

[sıfat]

• Yanmakta olan

  Binada yanık lamba bırakmayın.

• Yanmış olan

  Yanık soğan kokulu bir buhar odayı dolduruyordu. - Reşat Enis

• Rengi koyulaşmış

  Kocaman hasır şapkalarının altında sarı saçları uçan, yanık iki genç kız. - Sait Faik Abasıyanık

• Sıkıntı veya hastalıktan iyi gelişmemiş, kavruk

  Yanık bir çocuk.

• Verimsiz, kıraç duruma gelmiş olan

[mecaz]

• Bıkkın, üzüntülü, dertli

[mecaz]

• Duygulu, dokunaklı, acılı, etkili

  Aşk söyletir en yanık türküleri / Ay buluta girdiği gecelerde - Cahit Sıtkı Tarancı

[isim]

• Yanmış yer, yanmış olan yerde kalan iz

  Halıdaki yanığı ördürmeli.

[isim]

• Herhangi bir ısıdan meydana gelen doku bozukluğu

Ata Sözleri ve Deyimler

• yanık kokmak

[isim]

• Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, aksiseda, inikâs, akis, eko

  Ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin / Ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin - Necip Fazıl Kısakürek

[mecaz]

• Bir olgunun çevrede uyandırdığı duygu, düşünce veya tepki, akis, inikâs

  Bu çığlıklar, ağızdan ağıza, kulaktan kulağa geniş yankılarla bütün yurdu kaplıyordu. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• yankı uyandırmak
• yankı yapmak

[sıfat]

• Az bir ara ile ayrılmış olan (zaman veya yer), uzak karşıtı

• Küçük, önemsiz değişikliklerle birbirinden ayrılan

  İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır. - Cemil Meriç

• Aralarında sıkı ilgi bulunan

  Her birinin muhakkak bir yakın arkadaşı vardır. - Elif Şafak

• Benzeyen, andıran, yaklaşan

  Beş dönüme yakın bahçesi bir ormanı andırırdı. - Ömer Seyfettin

• Erişmesi, olması zaman bakımından yaklaşmış olan

  Elli yaşında adam, ellisine yakın kadın... - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Uzak olmayan yer

  Yakınımızda otururlar.

[isim]

• Aralarında sıkı ilişki olan arkadaş, dost veya akraba

  En yakınlarından başlayarak herkese hayatı cehennem ettiği de doğrudur. - Murathan Mungan

[zarf]

• Uzak olmadan

  Gelin, bana yakın oturun lütfen.

[isim]

• Ardahan iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[tarih]

• Türk, Moğol ve Tatar hanları için `hükümdarlar hükümdarı` anlamında kullanılan bir unvan

• Osmanlı padişahlarına verilen unvan

[sıfat]

[eskimiş]

• Haksız, gereksiz

  Talihin sana bilasebep verdiği nahak bir mükâfatın kıymetini takdir edemiyorum. - Ömer Seyfettin

[isim]

[halk ağzında]

• İki ve daha çok katlı ev

• Sofa, hol

• Avlu

[isim]

• `Bir işin gerçek yönünü anlayarak aklı başına gelmek, akıllanmak` anlamındaki Hanya'yı Konya'yı anlamak (veya bilmek, görmek) deyiminde geçen bir söz

  Âdeta sanatı icabı az çok bön, Hanya'yı Konya'yı bilmez, kaldırılmaya elverişli karakterde bir rol almış. - Haldun Taner

  Tekrar ediyorum, sende eşeleyici bir zekâ var. Er veya geç Hanya'yı Konya'yı anlayacaksın. - Orhan Kemal

[isim]

• Konak, çiftlik vb. yerlerde türlü işleri yapmakla görevli kimse

  Çiftliğe yeni bir kâhya tuttuk, Ziraat Mektebi mezunuymuş. - Attila İlhan

• Değnekçi

[mecaz]

• Gerekmediği hâlde başkasının işine karışan kimse

  Ben, dedim, herkesin kâhyası değilim. - Memduh Şevket Esendal

[eskimiş]

• Esnaf kuruluşlarında lonca başkanı

  Terlikçiler kâhyası.

[tarih]

• Kethüda