[isim]

• Karıkmak işi

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Yaşlanmak, kocamak, ihtiyarlamak

[-e]

[-i]

• Bölmek

  Elmayı dörde ayırmak.

[-e]

[-den]

• Bir bütünden bir parçayı herhangi bir amaçla bir tarafa koymak, saklamak

  Çocuklara pastadan biraz ayırdım.

• Bir yeri bir engelle bölmek

[-den]

• Birbirinden uzaklaştırmak

[-i]

• Nitelik değişikliğini anlamak, fark etmek

[-e]

[-den]

• Seçmek

  Günün fıkralarından bu kitaba ayırdıklarım pek azdır. - Falih Rıfkı Atay

[-i]

[-den]

• İki veya daha çok kimse arasındaki anlaşmayı, uzlaşmayı bozmak

  Karıyı kocasından ayırmak.

[-i]

[-den]

• Farklı davranmak, fark gözetmek

  Çocuklarımın hepsini aynı derecede severim, onları hiç birbirinden ayırır mıyım?

• Bir şey veya yeri, bir şey veya kimse için kullanmayı belirlemek, tahsis etmek

  Odayı çocuklara ayırmak.

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Ayılmak, kendine gelmek, uyanmak, aklı başına gelmek

[isim]

• Kayırmak işi, iltimas

[-i]

• Su veya başka bir sıvı kullanarak bir şeyi temizlemek

  Kazı yıkayıp temizlemişler, sonra da parçalayıp tencereye koymuşlar. - Çetin Altan

[kimya]

• Çözünmeyen bir çökeltiden ayrılması istenen suda çözünür maddeleri, yıkama yoluyla temizlemek

[-i]

[-den]

• Yüksek veya geçilmesi güç bir yerin üstünden diğer yanına geçirmek

[-i]

[argo]

• Çalmak, çalıp götürmek, araklamak

  Borcunu ödeyemeyecek fakat bavulunu oradan nasıl aşırabilecekti? - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[-e]

[-i]

• Tehlike içinde bulunan bir şeyi acele kaçırmak

  Yangın büyüyünce eşyayı bostana aşırdılar.

[edebiyat]

• Başkasının eserinden parçalar alıp kendisininmiş gibi göstermek

[nesnesiz]

• Karşılıklı akmak

[mecaz]

• Her yönden gelip gitmek

  Sessiz, hayatın durgun akıştığı bir arka sokak. - Selim İleri

[isim]

• Kakışmak işi

  Bir itişme, bir kakışma, bir yanındakine çelme vurup öne geçme yarışıdır gidiyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Ayrı nitelikteki şeylerden oluşmuş

  Karışık salata.

• Düzensiz, dağınık, intizamsız

• Karışmış

  Ağzından kanla karışık diş parçalarını, onu yumruklayanların suratlarına tükürdü. - Halikarnas Balıkçısı

• Saf olmayan, mağşuş

  Karışık süt.

• Çalkantı, kargaşa, gerginlik içinde olan

  Bana ne, bu bir yığın ne olduğunu anlamadığım, karışık, dolambaçlı işten! - Necati Cumalı

• Anlaşılması güç olan, açık seçik olmayan, çapraşık

  Tuhaf şey! Hakikaten karışık bir kadın. - Peyami Safa

[mecaz]

• Dolu

  Serin rüzgârlarını deniz kesti keseli /Tıkıyor göğüsleri kum karışık sam yeli - Faruk Nafiz Çamlıbel

[halk ağzında]

• Halk inancına göre cin ve perilerle ilişkisi olan

[-i]

• Vücudun herhangi bir yerindeki kaşıntıyı gidermek için tırnakla veya başka bir şeyle deriyi hafifçe ovmak

[mecaz]

• Araştırmak, incelemek

[mecaz]

• Sinirlendirecek söz söylemek

  Bir saat sonra ayrılmak zorundaydık, bu nedenle birbirimizi kaşımamaya çok özen gösteriyorduk. - Ayşe Kulin

[mecaz]

• Herhangi bir konuyu yeniden gündeme getirmek

[isim]

• Karışmak işi

  Kendi dillerine başka bir dilden en küçük bir şeyin karışmasına göz yumamazlar. - Nermi Uygur

• Engelleme, araya girme, müdahale

• Düzeni bozulma

[nesnesiz]

• Ötücü kuşlar ezgili ses çıkarmak, ötmek, şakramak, terennüm etmek

  Kalk dilber, gidelim bağ arasına / Şakısın bülbüller, gül incinmesin - Karacaoğlan

[mecaz]

• Çok konuşmak, çenesi düşmek

  Eskiden hiç lakırtı söylemeyen bu ihtiyar, şimdi şakıyordu. - Ömer Seyfettin

[-i]

[mecaz]

• Güzel şarkı söylemek veya şiir okumak

  Hep aşkı, hep inançları, hep yurt sevgisini şakıyan şairler vardır; ben şair olsaydım ışığın verdiği hazları söyler, hep güneşe övgüler yazardım. - Nurullah Ataç

[isim]

• Kırışmak işi

[kimya]

• Genellikle aşırı ölçüde kurutucu kullanılması veya boyanın çok kalın uygulanması sonucunda yüzeyde buruşukluk oluşması

[isim]

• Birden çok şeyin karıştırılmasıyla elde edilen veya ortaya çıkan şey, kokteyl

  Melez bir insan ırkının karışımı, bu adama kuvvet vermiş. - Memduh Şevket Esendal

[kimya]

• İki veya daha çok maddenin kimyasal tepkimeye girmeden bir araya gelmesi, mahlut