[sıfat]

• Namuslu, utangaç, sıkılgan

  Ağaların yiğittir, arlıdır, oğul! - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• arlı arından, huylu huyundan vazgeçmez

[isim]

• Üzerine yapı yapılmak için ayrılmış yer

[sıfat]

• Esasla ilgili, asıl ve temel olanla ilgili, esasi

[isim]

[eskimiş]

• Eserler

[isim]

• Yüzyıllar

[zarf]

• Hiçbir zaman, hiçbir şekilde, katiyen

  Kimseye faydası olmayıp da yalnız kendi nefsine ayırdığın servet, asla makbul değildir. - Ahmet Kabaklı

• Sakın, zinhar

[isim]

• 343 sela

[isim]

[tıp]

• Zaman zaman kendini kaybederek olduğu yere düşme, vücutta şiddetli çırpınmalar ve ağız köpürmesi ile ortaya çıkan bir sinir hastalığı, tutarık, tutarak, tutarga, yilbik, epilepsi

  Nefesi kulunca, sıtmaya, havaleye, saraya, çarpıntıya birebirmiş. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Bir şeyin kendisi, örnek, kopya karşıtı

  Bir belgenin aslı.

• Kök, köken, kaynak

  Yazının aslı resimdir.

• Gerçeklik

  Bu haberin aslı yok.

• Soy, nesep

  İnsan, dedi, aslını unutmamalıdır. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Gerçek, esas

  Ama benim asıl niyetim eski sevgilisinin adını öğrenmek. - Ahmet Ümit

[sıfat]

• Bir şeyin temelini oluşturan, ana

[sıfat]

• Aranılan nitelikleri en çok kendinde toplamış olan

  Asıl sanat budur.

[sıfat]

• Bir görevde sürekli bulunan, yedek karşıtı

  Asıl jüri üyesi toplantıya gelmediğinden yedek üye çağrıldı.

[zarf]

• (a'sıl) Gerçekten, gerçek olarak

  Bana umut vermeye çalışıyor ama asıl onun teskin edilmeye ihtiyacı var. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

• asıl azmaz, bal kokmaz
• aslı çıkmak
• aslına bakarsan

[isim]

• Yüzyıl

  Bu cümlelerin manaları yarım, bir asır sonra anlaşılacaktır. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Çağ

[isim]

[halk ağzında]

• İşaret olarak yere dikilen çubuk

• Maden üzerine kazıma yapmak ve çıkrıkta çevrilen şeyleri yontmak için kullanılan çelik kalem

• Ardıl

[isim]

• Kabıyla birlikte tartılan bir nesnenin kabının ağırlığı

• Terazide dengeyi sağlamak için hafif gelen kefeye ağırlık olarak konulan taş, demir, çivi vb., abra

• İçinde yük taşınan aracın boş durumdaki ağırlığı

Ata Sözleri ve Deyimler

• darasını almak
• darasını düşmek
• daraya atmak (veya çıkarmak)

[isim]

• Pazartesi ile çarşamba arasındaki gün

  Pazartesi günleri üst üste iki dersi olduğundan salıları turşuya dönüyordu. - Haldun Taner

[isim]

• Yeşil ile turuncu arasında bir renk, limon kabuğu rengi

[sıfat]

• Bu renkte olan

  Ortalık sarı bir toz bulutu içinde. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• Soluk, solgun

Ata Sözleri ve Deyimler

• sarı çizmeli Mehmet Ağa

[isim]

• Bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşma

• Gurbetteki bir kimse için doğup büyüdüğü ve özlediği yer

  Bakarım bakarım sılam görünmez / Ara yerde yıkılası dağlar var - Karacaoğlan

Ata Sözleri ve Deyimler

• sıla etmek
• sılaya gitmek

[isim]

• Yan yana, art arda olan şey veya kimselerin tümü, dizi

  Şehir esnafı şekercisinden tutun da berberine kadar iki sıra durup kendisini alkışladılar. - Sait Faik Abasıyanık

• Bu biçimdeki topluluğun durumu

  Sırayı bozmayın.

• Belirli bir düzene ve niteliğe göre dizilme durumu

  Boy sırası. Yaş sırası.

• Bir şeye ayrılan, uygun görülen veya rastlayan zaman

  Bu sırada yan odadan sesler gelmeye başlamıştı. - İhsan Oktay Anar

• Nöbet

  Dalış sırası gene gelinceye dek o koca süngerden başka bir konudan söz etmedi. - Halikarnas Balıkçısı

• Tahtadan oturak

  Oturacak yerler tahta sıralardan olur. - Salâh Birsel

• Dershane, meclis vb. yerlerde kullanılan ve oturup yazı yazacak biçimde yapılan mobilya

• Düzen

  Sıraya girmek. Sıraya dizilmek.

• Ardı, arkası, önü ve yanı kelimelerinden sonra gelerek tamlamalar kuran ve `ardından, arkasından, önünden, yanından, beraberinde` anlamlarında kullanılan bir söz

  Ardı sıra gelmek. Arkası sıra koşmak. Önü sıra gitmek. Yanı sıra yürümek.

Ata Sözleri ve Deyimler

• sıra (veya sırasını) savmak
• sıra olmak
• sırası düşmek
• sırası gelmek
• sırası gelmişken
• sırasına getirmek
• sırasına göre
• sırasını kaybetmek
• sıraya dizmek
• sıraya koymak