[isim]

[eskimiş]

[hukuk]

• Evliliğin sona ermesi, erkeğin karısını boşaması

[isim]

• Elleri yere koyduktan sonra ayakları kaldırıp vücudu üstten aşırtarak öne veya arkaya yapılan dönme hareketi

• Otomobil, kamyon vb. devrilip yuvarlanma

• Uçak, güvercin vb.nin uzunlamasına veya yanlamasına dönme hareketi

Ata Sözleri ve Deyimler

• takla atmak
• takla attırmak

[isim]

[mantık]

• Konusu ile yüklemi aynı olan, biri tümel olumlu, biri tikel olumlu; biri tümel olumsuz, biri tikel olumsuz iki önerme arasındaki bağlantı durumu: `Kimi insanlar fânidir` önermesi `Bütün insanlar fânidir` önermesinin altığı olur

[isim]

[eskimiş]

• Salıverme, koyuverme

• Genelleme

[isim]

[eskimiş]

• Vuruşma, birbirini öldürme

• Savaş

[sıfat]

• Katlanmış, bükülmüş

  Katlı mendilleri dolaba koydu.

• Katı veya katları olan

  Çok katlı apartmanlarda oturanlar arasında zıtlaşmalar olağan oldu. - Aydın Boysan

[isim]

[hukuk]

• Miras

  Toprakları üzerinde gelmiş geçmiş eski uygarlıkların insancıl kalıtını özümlemişti. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Kalıtım yoluyla geçmiş olan şey

[mecaz]

• Görenekler yoluyla yerleşmiş olan tutum veya davranış biçimi

[sıfat]

• Atılmış, ertelenmiş, tehirli

Ata Sözleri ve Deyimler

• atılı bulunmak

[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir

[isim]

• İki dağ yamacının kesişmesi ile oluşmuş dere yatağı

  Karakaçanı, Armutdere çataklarında bu Bozdayı tepelediydi. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Yapışık, ikiz (meyve)

[sıfat]

• Kavgacı

[isim]

• Van iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• İki veya daha çok kola ayrılan değnek

• Yol, ağaç gibi kollara ayrılan şeylerin ayrılma yeri

• Dallı olan şeylerin her kolu

• Yemek yerken kullanılan iki, üç veya dört uzun dişli çoğunlukla metal araç

  Çatalı elinden düştü, ağzı açık kaldı. - Peyami Safa

• Dirgen

• Bir tür olta iğnesi

[sıfat]

• Ucu kollara ayrılmış

  Çatal yol.

[sıfat]

• İki taraflı

  Evlerinin önü çatal pınarlar / İçerler suyunu beni anarlar - Halk türküsü

[sıfat]

• İki anlamlı, iki türlü anlaşılabilir

  Çatal söz.

Ata Sözleri ve Deyimler

• çatal görmek
• çatal matal kaç çatal

[isim]

[hayvan bilimi]

• Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus)

  Korkunç geceler, çakalların ulumaları, köpeklerin haykırışları bu ruhu da karartan gecelerde sinirleri büsbütün gevşetiyor. - Etem İzzet Benice

[argo]

• Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse

[sıfat]

[halk ağzında]

• Titiz, huysuz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Görgüsüz

[sıfat]

[eskimiş]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik

[zarf]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik bir biçimde

  Norveçli bir seyyah gibi çalak, köprüye indim ve vapura bindim. - Yahya Kemal Beyatlı

[zarf]

• Ne zaman?

  Okulda cumartesi günleri dersler saat kaçta kesiliyor? - Ayla Kutlu

[isim]

[anatomi]

• Gövdenin arka bölümünde, bacakların birleştiği yerle bel arasındaki şişkin bölge

  Sol kolunu yürürken hep kalçasına dayardı. - Ömer Seyfettin