[sıfat]

• Pişince şiştiği için miktarı artmış gibi görünen, artağan

  Artımlı pirinç.

• Çoğalma özelliği olan

[isim]

• Dar gibi görünme veya olma

[sıfat]

• Tımar edilmiş (binek hayvanı)

[eskimiş]

• Bakılmış, tedavi edilmiş (yara veya hasta)

[eskimiş]

• Bakılmış, işlenmiş (ağaç, toprak vb.)

[isim]

[tarih]

• Tımar (II) sahibi olan kimse

  Bir Osmanlı sipahisinin, meseleleri kılıçla çözmeye alışmış bir Türk tımarlısının bu kadar çapraşık bir işi kavramasına imkân yoktu. - Nihal Atsız

[isim]

• Ardılmak işi

[isim]

• Aldırmak işi

[isim]

• Darılmak işi

  Mamafih hiç kimseye de darılmaya hakkım yoktu. - Kemal Bilbaşar

[sıfat]

• Damarı olan

  Damarlı mermer.

• Damarı belirginleşmiş

  Kır düşmüş uzun saçlarını uzun parmaklı ve damarlı elleriyle kavradı. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Aksi, huysuz

[isim]

• Alçak ve anlaşılmaz bir ses çıkararak konuşma

  Dinleyiciler arasında dolaşan mırıltı birden uğultu hâlini aldı. - Necati Cumalı

[isim]

• Bezdirici bir biçimde söylenme, dırdır

  Başın dinç, gönlün rahat. Karı dırıltısı, çocuk gürültüsü yok. - Necati Cumalı

• Çekişme, atışma

  Her gün ana oğul arasında dırıltı eksik değildi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

• dırıltı çıkarmak (veya etmek)

[isim]

• Cırlamak işi

[sıfat]

• Arıtma özelliği olan (şey)

[isim]

• Deterjan

[isim]

• Özleştirici, sadeleştirici kimse

  Arınmış bir dilse çok kez arıtıcıların başarısıdır. - Nermi Uygur

[isim]

• Tımar yapan kimse

[eskimiş]

• Pansumancı

  Çırpınmamam için tımarcı kollarımı, hasta bakıcı kız başımı tuttu. - Peyami Safa

[isim]

• Tımar sahibi

[isim]

• Tarım işleriyle uğraşan kimse, ziraatçı

• Tarım mühendisi veya teknisyeni, ziraatçı

[isim]

• "Cır cır" diye çıkan sesin adı

[sıfat]

• İnsandan ürkmeyen, insana alışmış olan, insana sokulan, sıcakkanlı, munis

  Hem de ne adamcıldır, ne candır, bilseniz. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu