[sıfat]

• Çıplak

[isim]

• Çıplak resim

[isim]

• Ses

• Herkesçe bilinme, tanınma durumu, san, şöhret, şan

  O kadar ünü ve başarıyı yakıştıramamıştı bu yüze. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• ün almak (veya kazanmak veya salmak veya yapmak)
• üne kavuşmak

[isim]

• Koyun tüyü

  Bu şiltenin yünü az gelmiş.

[sıfat]

• Bu tüyden yapılmış

  Sırtımdaki kırmızı yün hırkam devamlı su çekiyordu. - Ayla Kutlu

[isim]

• Güneş

• Güneş ışığı

• Gündüz

  Bütün gün yanında kalırdım. - Adalet Ağaoğlu

• Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre

  Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da. - Necati Cumalı

• İçinde bulunulan zaman

  Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu. - Reşat Nuri Güntekin

• Zaman, sıra

  Ama şu son günlerde büyük bir ilerleme olmuştu kadında. - Ayşe Kulin

• Çağ, devir

• İyi yaşanmış zaman

  Zavallı, gün görmedi.

• Bayram niteliğinde özel gün

  Bugün Fransızların günü imiş.

• Belirli günlerde ev hanımlarının konuk ağırlamak için yaptıkları toplantı

  Yarın Ayşe Hanım'ın günü.

• Tarih

Ata Sözleri ve Deyimler

• gün ağarmak
• gün almak
• gün atmak
• gün batmak
• gün bugün
• gün doğmadan kimliği söylenmez
• gün doğmadan neler doğar
• gün doğmak
• gün doğmak
• güne göre kürk giyinmek gerek
• gün eylemek
• gün geçer, kin geçmez
• gün geçirmek (veya öldürmek)
• gün geçmek
• gün gibi açık
• gün görmemek
• gün güne uymaz
• gün kavuşmak
• gün koymak
• günlerden bir gün
• günleri gece olmak
• günleri sayılı olmak
• gün meselesi
• gün ola harman ola
• gün olur yılı besler, yıl olur günü beslemez
• gün saymak
• günü (veya gününü) kurtarmak
• günü dolmak
• günü gününe uymaz
• gününü (veya günlerini) saymak (veya beklemek)
• gününü doldurmak
• gününü görmek
• gününü göstermek
• gününü gün etmek
• günü yetmek
• gün varken davarını eve götür
• gün yemek
• gün yüzü görmemek
• gün yüzü görmemiş (söz veya küfür)

[isim]

• Doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı

• Bu sayıyı gösteren 100 ve C rakamlarının adı

[sıfat]

• On kere on, doksan dokuzdan bir artık

• Kere, kat vb. kelimeler ile birlikte kullanılarak yapılan işin çokluğunu abartılı bir biçimde anlatan söz

  Hikmet Bey'in kurum ve edası, her zamankinden belki yüz kat üstündü. - Sermet Muhtar Alus

[isim]

• Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat

  Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. - Sait Faik Abasıyanık

• Yüzey

  Suyun yüzünde.

• Kesici araçlarda ağız

  Bıçağın keskin yüzü.

• Bir kumaşın dikiş sırasında dışa getirilen gösterişli bölümü

• Yorgana ve yastığa geçirilen kılıf

• Bir şeyin görünen bölümünde kullanılan kumaş

  Yorgan yüzü. Kanepenin yüzü.

• Birinin görülegelen veya umulan hoşgörürlüğüne güvenilerek gösterilen cüret

  Ne yüzle? Yüzü olmamak.

• Nedeniyle, sebebiyle

  Bu yüzden Fuat Köprülü ile çatışmaya başlamışlardı gazetelerde. - Yusuf Ziya Ortaç

• Yan, taraf

• Bir yapının dışa bakan düşey yüzeylerinin her biri

  Ön yüz. Yan yüz. Arka yüz.

[mecaz]

• Utanma

  Adamda yüz yok ki!

Ata Sözleri ve Deyimler

• yüz bulmak
• yüz bulunca astar istemek
• yüz çevirmek
• yüze çıkmak
• yüze duramamak
• yüze gelmek
• yüze gülmek
• yüz etmek
• yüze vurmak
• yüz geri etmek
• yüz göstermek
• yüz kızartmak
• yüz kızdırmak
• yüz surat davul derisi (veya mahkeme duvarı)
• yüz sürmek
• yüz takınmak
• yüz tutmak
• yüz tutmak
• yüzü açılmak
• yüzü asılmak
• yüzü düşmek
• yüzü görmemek
• yüzü gözü açılmak
• yüzü gülmek
• yüzü kâğıt gibi olmak
• yüzü kalmamak
• yüzü karışmak (veya allak bullak olmak veya alabora olmak)
• yüzü kasap süngeriyle silinmiş
• yüzü kızarmak
• yüzü kireç gibi olmak (veya ağarmak)
• yüzü kireç kesilmek
• yüzünden akmak
• yüzünden düşen bin parça olmak
• yüzünden kan damlamak
• yüzünden okumak
• yüzüne bağırmak
• yüzüne bakamaz olmak
• yüzüne bakılacak gibi olmak
• yüzüne bakılır olmak
• yüzüne bakılmaz olmak
• yüzüne bakmamak
• yüzüne bakmaya kıyamamak
• yüzüne bir daha bakmamak
• yüzüne duramamak
• yüzüne gözüne bulaştırmak
• yüzüne gülmek
• yüzüne hasret kalmak
• yüzüne kan gelmek
• yüzüne karşı
• yüzüne su çarpmak
• yüzüne tükürseler yağmur yağıyor sanır
• yüzüne vurmak (veya çarpmak)
• yüzüne yazmak
• yüzünü ağartmak
• yüzünü buruşturmak (veya ekşitmek)
• yüzünü duvara yapıştırmak
• yüzünü gören cennetlik
• yüzünü görmemek
• yüzünü gözünü açmak
• yüzünü güldürmek
• yüzünü kara çıkarmak
• yüzünü karartmak
• yüzünü kızartmak
• yüzünü kızartmak (veya kızdırmak)
• yüzünün derisi kalın
• yüzünün derisi yere geçmek
• yüzünü şeytan görsün
• yüzünü unutmak
• yüzünü yere getirmek (veya geçirmek)
• yüzünüze güller
• yüzü olmamak
• yüzü sararmak
• yüzü seçilmemek
• yüzü sıcak olmak
• yüzü soğuk olmak
• yüzü suyu hürmetine
• yüzü suyuna
• yüzü tutmamak
• yüzü yazılı kalmak
• yüzü yere gelmek (veya geçmek)
• yüz verince astar istemek
• yüz vermemek
• yüz yapmak
• yüz yazmak
• yüz yüzden utanır

[isim]

[halk ağzında]

• Haset

• Zamanından önce doğan yavru

[isim]

• Sonbahar

  Mevsim güzdü, bol üzüm ve incir vakti idi. - Osman Cemal Kaygılı

[gök bilimi]

• 22 Eylül ile 21 Aralık arasındaki mevsim

[isim]

• Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen sıkıntı, eziyet, eza, cefa

[zarf]

• Güz mevsiminde, sonbaharda

[sıfat]

• Üzülmüş, üzüntü duymuş, mahzun, melul, meyus, mükedder

  O zamana kadar üzgündü, sesi kısılmış gibiydi. - Tarık Buğra

[isim]

• Eskişehir iline bağlı ilçelerden biri