GÜLÜNÇLEŞME Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

GÜLÜNÇLEŞME harflerini içeren 4 harfli 24 kelime bulunuyor. 4 harfli GÜLÜNÇLEŞME kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Gülünçleşme ile başlayan 4 harfli kelimeler. İçinde Gülünçleşme olan 4 harfli kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

GÜNÜ12, GÜME11, GENÇ11, GEÇE11, MÜGE11, ÜLÜŞ11, ÜÇLÜ11, ÜŞME10, ÜLEŞ9, EŞME8, EMEÇ8, GENE8, GELE8, MEŞE8, ÜNLÜ8, ÇENE7, LEÇE7, MENÜ7, NEŞE7, LÜLE6, ÜLEN6, EMEN5, EMEL5, ELEM5

EMEN

[isim]

[halk ağzında]

  • Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

EMEL (Kelime Kökeni: Arapça emel)

[isim]

  • Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek

    Bu emele vasıl olmak için bütün gayretimi sarf edeceğim, elimden geleni yapacağım. - Etem İzzet Benice

Ata Sözleri ve Deyimler

  • emel beslemek
  • emeline alet etmek

ELEM (Kelime Kökeni: Arapça elem)

[isim]

  • Acı, üzüntü, dert, keder

    Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - Necip Fazıl Kısakürek

LÜLE (Kelime Kökeni: Farsça lūle)

[isim]

[eskimiş]

  • Bükülmüş, dürülmüş şey

    Bir lüle kaymak.

  • Tütün çubuğu, pipo, nargile vb.nin ucuna takılan, tütün konulan yuva

    Duman ocak gibi çıkmakta çünkü her lüleden. - Mehmet Akif Ersoy

[halk ağzında]

  • Su akan musluksuz boru

    Lüleden akan su bollaşmıştı. - Abbas Sayar

Birleşik Kelimeler: lüle lüle, lüle taşı

ÜLEN

[isim]

[halk ağzında]

  • Ulan

    Ülen, haddini bilmez bastıbacak, emir vermek sana mı kaldı? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

ÇENE (Kelime Kökeni: Farsça çāne)

[isim]

  • Canlılarda baş bölümünde yer alan, kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlı üstlü dişleri taşıyan ve ağzın kapanıp açılmasını sağlayan kasları üzerinde barındıran iki parçaya verilen ad

    Çenesinin, başının bütün iskeleti peksimeti çiğnedikçe daha açık olarak meydana çıkıyordu. - Halide Edip Adıvar

  • Mengene, kerpeten vb. araçların eşyayı sıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri

[denizcilik]

  • Baş bodoslamasının omurga ile birleştiği yer, çarık

[mecaz]

  • Çok konuşma huyu, gevezelik

    Sende de çene var ha!

[halk ağzında]

  • Köşe

Ata Sözleri ve Deyimler

  • çene çalmak
  • çenen tutulsun!
  • çene patlatmak
  • çenesi açılmak
  • çenesi atmak
  • çenesi durmamak
  • çenesi düşmek
  • çenesi kilitlenmek
  • çenesine vurmak
  • çenesini açmak
  • çenesini açtırmak
  • çenesini bağlamak
  • çenesini bıçak açmamak
  • çenesini dağıtmak
  • çenesini kapatmak
  • çenesinin bağı çözülmek
  • çenesini tutmak
  • çenesi oynamak
  • çene yarıştırmak
  • çene yetiştirmek
  • çene yormak

Birleşik Kelimeler: çene çukuru, çene kavafı, çene yarışı, çene yarıştırma, çenesi düşük, çenesi kuvvetli, çeneye kuvvet, alt çene, çalçene, ökçe çene, üst çene

LEÇE

[isim]

[halk ağzında]

  • Taşlı tarla

MENÜ (Kelime Kökeni: Fransızca menu)

[isim]

  • Yemek listesi
  • Sofraya çıkarılacak yemeklerin hepsi

[bilişim]

  • Komut veya seçenek listesi

Birleşik Kelimeler: ana menü, fiks menü

NEŞE (Kelime Kökeni: Arapça neşʾe)

[isim]

  • Mutlu olmaktan doğan ve dışa vurulan sevinç, şetaret

    Zaferin bütün neşesi bu ihtiyarda idi. - Falih Rıfkı Atay

  • Hafif sarhoşluk, çakırkeyif olma

Ata Sözleri ve Deyimler

  • neşesi kaçmak
  • neşesini bulmak

EŞME

[isim]

  • Eşmek işi

[halk ağzında]

  • Kaynak, pınar

[isim]

  • Uşak iline bağlı ilçelerden biri

EMEÇ

[isim]

[bitki bilimi]

  • Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı

GENE

[zarf]

  • Yine

    Gene göğün gözleri bir gün yaşarmayacak / Geri kalan olursa gidenleri sayacak - Faruk Nafiz Çamlıbel

Ata Sözleri ve Deyimler

  • gene de

GELE

[isim]

  • Tavla oyununda elinde kırık taşı bulunan oyuncunun attığı, uygun olmayan zar

    Yine gele attın.

MEŞE (Kelime Kökeni: Farsça bīşe)

[isim]

[bitki bilimi]

  • Kayıngillerden, üç yüz kadar türü arasında, yaz kış yapraklarını dökmeyenleri de bulunan, kerestesi dayanıklı bir orman ağacı (Quercus)

[sıfat]

  • Bu ağaçtan yapılan

Birleşik Kelimeler: meşe kömürü, meşe odunu, meşe palamudu, saçlı meşe, saplı meşe, sidikli meşe, tüylü meşe, mantar meşesi, mazı meşesi, palamut meşesi, Türk meşesi, yer meşesi

ÜNLÜ

[sıfat]

  • Ün salmış olan, tanınmış, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar, anlı şanlı

    Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi. - Tarık Buğra

[isim]

[dil bilgisi]

  • Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkan ses, sesli, sesli harf, vokal: a, e, ı, i, o, ö, u, ü

Birleşik Kelimeler: ünlü benzeşmesi, ünlü çatışması, ünlü kaynaşması, ünlü kısalması, ünlü türemesi, ünlü uyumu, ağızsıl ünlü, bağlayıcı ünlü, dar ünlü, düz ünlü, geniş ünlü, ikili ünlü, ikiz ünlü, ince ünlü, kalın ünlü, kısa ünlü, türeme ünlü, uzun ünlü, üçüz ünlü, yuvarlak ünlü, ağız ünlüsü, bağlantı ünlüsü, geniz ünlüsü, pekiştirme ünlüsü