[isim]

• Yanan şeylerden artakalan toz madde

  Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kül bağlamak
• kül etmek
• kül gibi
• kül olmak
• kül ufak olmak
• külünü savurmak
• kül yemek (veya yutmak)

[isim]

[eskimiş]

• Bütün, tüm

  Bir asırdan beri şiirimizi bir kül olarak göz önüne getirince bu misal canlanmaz mı? - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[eskimiş]

• Boyacılıkta kullanılan Hint zamkı

[isim]

[eskimiş]

• Alçalma, düşkünlük

• Ayıplanacak şey

  Böyle bir kitaptan bahsetmek benim için zül, muharriri için de bir şereftir. - Asaf Halet Çelebi

Ata Sözleri ve Deyimler

• zül saymak (veya addetmek)

[isim]

[coğrafya]

• Kanyon

[isim]

[bitki bilimi]

• Gülgillerin örnek bitkisi (Rosa)

• Bu bitkinin katmerli, genellikle kokulu olan çiçeği

Ata Sözleri ve Deyimler

• gül gibi
• gül gibi bakmak
• gül gibi geçinmek (veya yaşamak)
• gülleri yarılmak
• gülü seven dikenine katlanır
• gül üstüne gül koklamamak
• gülü tarife ne hacet, ne çiçektir biliriz

[isim]

[halk ağzında]

• Yedi yaşından büyük erkek boz deve

Ata Sözleri ve Deyimler

• lök gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Kireç, zeytinyağı, pamuk ve yumurta akının karıştırılması yoluyla, kırık çanak çömlekleri, künkleri birleştirmekte kullanılan macun

[sıfat]

• Hayatı sona ermiş, artık yaşamıyor olan, meyyit, morto, diri karşıtı

[isim]

• Ölmüş insan, mevta, meyyit, müteveffa

  Onu denizden çıkarmak istediler ama biri, müstantik ve doktor gelmeyince ölülere dokunulmaz, diyince bu işten vazgeçtiler. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

• Hayvan leşi

  Tavuk ölüsü.

[mecaz]

• Gücü az, zayıf

  Ölü kandil.

[mecaz]

• Çok durgun, hareketsiz

  Ölü kentler, boş kaleler, eski saraylar. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Etkileme gücü olmayan, canlılığı olmayan

  Ölü bir konuşması var.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ölü gibi
• ölü gözü gibi
• ölü gözü kadar
• ölü gözünden yaş ummak
• ölümü gör (veya öp)
• ölüsü bile yetmek
• ölüsü ortada kalmak
• ölüyü güldürmek

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı

  Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - Haldun Taner

• `Kendine, kendi kendini` anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

  Öz eleştiri, öz yönetim.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre

  Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

[zamir]

• Kendi, zat

  Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

[mecaz]

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde

  Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde. - Aka Gündüz

[bitki bilimi]

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

  Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• özü sözü bir (olmak)

[sıfat]

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

  Size öz evladım gibi davranacağım. - Ayşe Kulin

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı(I)

[isim]

[halk ağzında]

• Dere, çay

• Sulak, verimli yer

[sıfat]

[halk ağzında]

• Canlılığı azalmış, hâlsiz

[isim]

• Sonbahar

  Mevsim güzdü, bol üzüm ve incir vakti idi. - Osman Cemal Kaygılı

[gök bilimi]

• 22 Eylül ile 21 Aralık arasındaki mevsim

[isim]

• Küçük kor parçası

[isim]

[coğrafya]

• Oluşması genellikle tektonik, volkanik vb. olaylara bağlı olan, toprakla çevrili, derin ve geniş, tuzlu veya tuzsuz durgun su örtüsü

  Gölün üstünde güneşin doğuşuna batışına, aylı gecelere doyum olmuyordu. - Necati Cumalı

• Yapay su birikintisi

Ata Sözleri ve Deyimler

• göle su gelinceye kadar kurbağanın gözü patlar
• göl olmak

[isim]

• İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza

• Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, gök kubbe, sema

  Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. - Ruşen Eşref Ünaydın

• Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi

[sıfat]

• Bu renkte olan

[sıfat]

[halk ağzında]

• Olgunlaşmamış

  Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler... - Ahmet Kabaklı

Ata Sözleri ve Deyimler

• göğe direk, denize kapak olmaz
• göğe merdiven dayamış
• gök delinmek
• göklere çıkarmak
• göklere çıkmak
• göklere uçmak
• gökte ararken yerde bulmak
• gökten ne yağdı da yer kabul etmedi
• gökten zembille mi indi

[sıfat]

• Özü olan, öz bölümü çokça olan

  Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle. - Yahya Kemal Beyatlı

• Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren

  Özlü anlatım.

• Kıvamlı

• Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan

  Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız. - Aka Gündüz

• Yapışkan, verimli (toprak)

[zarf]

• Kısa ve anlamlı bir biçimde

  Köprüye kadar kendi dünyaları içinde ne tatlı, ne özlü konuşurlardı. - Yusuf Ziya Ortaç

[isim]

• Çift sürmekte, kağnı çekmekte kullanılan, etinden yararlanılan, iğdiş edilmiş erkek sığır

  Öküzünün biri ölünce tarlasını süremedi. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Bön, görgüsüz, kaba, anlayışsız, yeteneksiz kimse

[argo]

• Cıvalı zar

Ata Sözleri ve Deyimler

• öküze boynuzu yük olmaz (veya ağır gelmez)
• öküz gibi
• öküz gibi bakmak
• öküz öldü, ortaklık bozuldu (veya bitti)
• öküzün altında buzağı aramak
• öküzün trene baktığı gibi bakmak