[isim]

[anatomi]

• Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü

  El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk - Ziya Osman Saba

• Sahiplik, mülkiyet

  Elimdeki bütün parayı bu eve yatırdım.

• Kez, defa

  İki el silah sesi duyuldu.

• İskambil oyunlarında oynama sırası

• İskambil oyunlarında her bir tur

  Kış geceleri arkadaşlar arasında bir el poker çevirmek de keyiftir. - Peyami Safa

• Bazı nesne ve araçların tutmaya yarayan bölümü

  Kapı eli.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... elinden çıkmak
• el (veya elini) uzatmak
• el (veya elini) yakmak
• el açmak
• el almak
• el atmak
• el ayak (veya etek) çekmek
• el ayak çekilmek
• el bağlamak
• el basmak
• el bebek gül bebek
• el bende!
• el çekmek
• el çektirmek
• el çırpmak
• elde (veya elinde) olmamak
• elde avuçta (bir şey) kalmamak
• elde avuçta (ne varsa)
• elde etmek
• el değiştirmek
• el değmemek
• elde kalmak
• eldeki yara, yarasıza duvar deliği
• elden ağza yaşamak
• elden ayaktan düşmek (veya kesilmek)
• elden bırakmamak (veya düşürmemek)
• elden çıkarmak
• elden çıkmak
• elden geçirmek
• elden gel!
• elden geldiği kadar
• elden gelmemek
• elden gitmek
• elden kaçırmak
• elden kaçmak
• elden ne gelir?
• elde tutmak
• el dokunulmamak
• ele alınır
• ele alınmaz
• ele almak
• ele avuca sığmamak
• ele bakmak
• ele geçirmek
• ele geçmek
• ele gelmek
• el elde baş başta
• el elden kalmaz, dil dilden kalmaz
• el elden üstündür (ta arşa kadar)
• el el ile, değirmen yel ile
• el eli yıkar, iki el yüzü
• el el üstünde olur, ev ev üstünde olmaz
• el el üstünde oturmak
• el ermez, güç yetmez
• el etek öpmek
• el etek tutmak
• el etmek
• ele vermek
• eli (veya elleri) armut devşirmek
• eli alışmak
• eli altında olmak
• eli ayağı (olmak)
• eli ayağı (veya ayağına) dolaşmak
• eli ayağı buz kesilmek (veya tutmamak)
• eli ayağı titremek
• eli ayağı tutmak
• eli aza varmamak
• eli boş çıkmak
• eli boş dönmek (veya çevrilmek veya geri gelmek)
• eli boş gelmek
• eli cebine (veya cüzdanına veya kesesine) gitmemek (veya varmamak)
• eli değmek
• eli dursa ayağı durmaz
• eli ekmek tutmak
• eli eline değmemek
• eli ermek
• eli ermez gücü yetmez
• eli genişlemek
• eli gitmek
• eli harama uzanmak
• eli işe yatmak
• eli kalem tutmak
• eli kırılmak
• eli kırılsın!
• eli kolu (eli ayağı) bağlı kalmak (veya olmak)
• eli kolu bağlı durmak
• eli kurusun!
• elimi sallasam ellisi, başımı sallasam tellisi
• elinde ... var
• elinde avucunda nesi varsa
• elinde bulunmak (veya olmak)
• elinde büyümek
• elinde kalmak
• elinden
• elinden (bir şey) düşmemek
• elinden (bir şeyi) düşürmemek
• elinden almak
• elinden bir iş (veya şey) gelmemek
• elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
• elinden geleni ardına (veya arkasına) koymamak
• elinden geleni yapmak
• elinden gelmek
• elinden hiçbir şey kurtulmamak
• elinden iş çıkmamak
• elinden iyi iş gelmek
• elinden kan çıkmak
• elinden kurtulmak
• elinden tutmak
• elinde olmak
• elinde olmak
• elinde patlamak
• elinde tutmak
• eline (veya elinize veya ellerinize) sağlık
• eline almak
• eline ayağına kapanmak (veya sarılmak veya düşmek)
• eline ayağına üşenmemek
• eline bakmak
• eline doğmak
• eline düşmek
• eline erkek eli değmemiş olmak
• eline eteğine doğru
• eline eteğine sarılmak
• eline fırsat geçmek
• eline geçmek
• eline kalmak
• eline su dökemez
• eline tutuşturmak
• eline yüzüne bulaştırmak
• elini arı kovanına sokmak
• elini ayağını (veya eteğini) kesmek (veya çekmek)
• elini ayağını öpeyim
• elini belli etmek (veya göstermek)
• elini çabuk tutmak
• elini kana bulamak (veya bulaştırmak)
• elini kolunu bağlamak
• elini kolunu sallaya sallaya gelmek
• elini kolunu sallaya sallaya gezmek
• elini kulağına atmak
• elinin altında (olmak)
• elinin hamuruyla erkek işine karışmak
• elinin tersiyle çarpmak
• elinin tersiyle itmek
• elini oynatmak
• elini sallasa ellisi (başını sallasa tellisi)
• elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak
• elini sürmemek
• elini taşın altına koymak (veya sokmak)
• elini veren kolunu alamaz
• elini vicdanına koymak
• elinle ver, ayağınla ara
• eli olmak
• eli para görmek
• eli silah tutmak
• eli varmamak (veya gitmemek)
• eli yatmak
• eliyle koymuş gibi
• el kadar
• el kaldırmak
• el katmak
• el koymak
• ellerde gezmek
• elleri (veya ellerin) dert görmesin
• ellerim yanıma gelsin
• eller yukarı!
• elle tutulacak tarafı (veya yanı) kalmamak
• elle tutulur
• elle tutulur gözle görülür (veya dille anlatılır)
• elle tutulur tarafı olmamak
• el ovuşturmak
• el öpenlerin çok olsun!
• el öpmek
• el öpmekle ağız aşınmaz
• el pençe
• el pençe divan
• el pençe divan durmak
• el sıkışmak
• el sıkmak
• el sürmemek
• el tazelemek
• el terazi, göz mizan
• el tutmak
• el üstünde tutmak
• el vergisi, gönül sevgisi
• el vermek
• el vurmamak
• el yarası onulur, dil yarası onulmaz
• el yıkamak

[isim]

• Yakınların dışında kalan kimse, yabancı

  Kâtip benim ben kâtibin, el ne karışır! - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• el ağzına bakan, karısını tez boşar
• el arı düşman gayreti
• el beğenmezse yer beğensin
• elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde bulunmaz
• elden vefa, zehirden şifa
• ele güne karşı
• el elin aynasıdır
• el elin eşeğini türkü çağırarak arar
• el elin nesine, gülerek gider yasına
• el eliyle yılan tutulur
• ele verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
• el için ağlayan gözden olur
• el için kuyu kazan, evvela kendisi düşer
• el için yanma nâra, yak çubuğunu bak keyfine
• el ile gelen düğün bayram
• elin ağzı torba değil ki büzesin
• el iyisi olmak
• el kazanıyla aş kaynamaz
• el kazanıyla aş kaynatmak
• el yumruğu yemeyen kendi yumruğunu değirmen taşı sanır

[isim]

• Ülke, yurt, il

  Çöller, Yemen ellerinden beter imiş. - Aka Gündüz

• Halk, ahali

[halk ağzında]

• Oba, aşiret

  Kalktı göç eyledi Afşar elleri / Ağır ağır giden eller bizimdir - Dadaloğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• elde bulunan beyde bulunmaz
• el mi yaman bey mi yaman? el yaman!

• Türk alfabesinin on beşinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[halk ağzında]

• İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

• eme seme yaramamak
• eme yaramak

• Türk alfabesinin on altıncı harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses

  Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

• Türk alfabesinin sekizinci harfinin adı, okunuşu

[kimya]

• Germanyum elementinin simgesi

[isim]

[eskimiş]

• Bir kimseyi kötüleme, yerme, yergi

[isim]

• Atı yönlendirmek için ağzına takılan demir araç

  Kadın dizginleri çekmek istedi fakat hırçın hayvan sert bir boyun hareketi ile gemini kurtardı. - Haldun Taner

Ata Sözleri ve Deyimler

• gem almak
• gem almamak
• gem almayan atın ölümü yakındır
• gemi azıya almak
• gemini kısmak
• gem vurmak

[isim]

• Okun, kirişe geçen ucundaki kertik

• Tüfek, tabanca vb. ateşli silahlarda namlunun gerisinde bulunan ve nişan alırken arpacıkla birlikte göz ile hedef arasında aynı doğru üzerine getirilen kertik

Ata Sözleri ve Deyimler

• geze almak
• gez göz arpacık

[isim]

• Yer ölçmeye yarar düğümlü ip

• Yapı işlerinde kullanılan çekül

[isim]

• Ölmek durumu, fevt, kabız, uful

  Osman, babamı zindana attırmış ve ihtiyarın orada ölmesine sebep olmuştu. - Necip Fazıl Kısakürek

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı

  Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - Haldun Taner

• `Kendine, kendi kendini` anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

  Öz eleştiri, öz yönetim.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre

  Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

[zamir]

• Kendi, zat

  Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

[mecaz]

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde

  Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde. - Aka Gündüz

[bitki bilimi]

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

  Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• özü sözü bir (olmak)

[sıfat]

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

  Size öz evladım gibi davranacağım. - Ayşe Kulin

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı(I)

[isim]

[halk ağzında]

• Dere, çay

• Sulak, verimli yer

[isim]

• Özgü

  Gülmek insan türüne öze bir durumdur.

[sıfat]

• Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan, spesiyal

  Aşçının özel yemeği.

• Benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal

• Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî

  Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta. - Necati Cumalı

• Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı

• Dikkate değer

  Özel bir ilgi gösterdi.

• Ayırt edici bir niteliği olan

• Her zaman görülenden, olağandan farklı

  Özel durumları da göz önüne alalım.

[isim]

[coğrafya]

• Oluşması genellikle tektonik, volkanik vb. olaylara bağlı olan, toprakla çevrili, derin ve geniş, tuzlu veya tuzsuz durgun su örtüsü

  Gölün üstünde güneşin doğuşuna batışına, aylı gecelere doyum olmuyordu. - Necati Cumalı

• Yapay su birikintisi

Ata Sözleri ve Deyimler

• göle su gelinceye kadar kurbağanın gözü patlar
• göl olmak

[isim]

• Bir bütünü oluşturan, bütünden ayrıştırıldığında da kendi başına anlam taşıyan parça, unsur

• Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur

• Gerekçe, araç

  O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretleridir. - Necati Cumalı

[kimya]

• Birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman

[dil bilgisi]

• Bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri

[toplum bilimi]

[mantık]

• Bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri