[isim]

• Mürekkeple çizgi çizmeye yarayan, türlü kalınlıklarda gereç

• Mürekkebin daha çabuk kurumasını sağlayan madde

  Mimarlık öğrenciliğimdeki çizimlere gönye, çini mürekkebi ve tirlinle başlamıştık. - Aydın Boysan

[isim]

[jeoloji]

• Birleşimindeki karbon oranı % 60-70 olan, kahverengi veya siyah kömür

  Ne olur bir biçimine getir / Yak şu linyiti çıtır çıtır - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[isim]

• Ayin

[sıfat]

• Âdet hâline gelmiş

[sıfat]

• Birlikçi, birlikten yana, birleştirici (siyaset)

• Merkeziyetçi

[isim]

• Gine halkından veya bu halkın soyundan olan kimse

[sıfat]

• Gerilmiş olan

[isim]

• Faiz

  Yıllık getiri.

[ticaret]

• Kazanç

• Yarar

  Bu çalışmanın bana getirisi çok oldu.

[sıfat]

• Yenen, üstün gelen, mağlup eden

[sıfat]

• Yenilik yanlısı, yeniliği tutan

[isim]

• Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân

  İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? - Memduh Şevket Esendal

• Gezinilen, ayakla basılan taban

  Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü yerde bir noktaya dikip öylece kalakalıyordu. - Haldun Taner

• Bulunulan, yaşanılan, oturulan bölge

  Anadolu'nun bazı yerlerinde eski bir kocakarı itikadı vardır. - Reşat Nuri Güntekin

• Durum, konum, vaziyet

  Türkiye stratejik bakımdan önemli bir yerdedir.

• Ülke

• Görev, makam

  Askerden gelirse bakalım bir yere yerleştirebilecek miyiz? - Memduh Şevket Esendal

• Önem

  Uçağın yurt savunmasındaki yeri.

• İz

• Üzerine yapı kurulmaya elverişli arazi, arsa

  Deniz kıyısında bir yer aldılar, ev yapacaklar.

• Ekime elverişli toprak parçası, arazi

  Çorak yerde ot bitmez.

• Bir olayın geçtiği veya geçeceği bölüm, alan, mahal

  Toplantı yeri. Kaza yeri.

• Otel, motel vb.nde kalınacak oda

  Yeriniz var mı?

[coğrafya]

• Yerküre

[mecaz]

• Durum, konum

  Sen benim yerimde olsan ne yapardın?

Ata Sözleri ve Deyimler

• yer açmak
• yer almak
• yer bakır gök demir kesilmek
• yer bulmak
• yer çevirmek
• yer değiştirmek
• yerde kalmak
• yer demir gök bakır
• yerden göğe kadar
• yerden yere çalmak
• yerden yere vurmak
• yere bakan (veya bakıp) yürek yakan
• yere bakmak
• yere baktırmak
• yere batasıca (veya batsın)
• yere batmak
• yere çalmak
• yere göğe koymamak
• yere sağlam basmak
• yere sermek
• yer etmek
• yere vurmak
• yere yığılmak
• yere yıkılmak
• yeri başka
• yeridir
• yeri gelmek
• yeri göğü ben yarattım demek
• yeri göğü birbirine katmak
• yeri göğü inletmek
• yeri göğü tırmalamak
• yeri göğü tutmak
• yerinde duramamak
• yerinde kalmak
• yerinden fırlamak
• yerinden oynamak
• yerinden oynatmak
• yerinde olmak
• yerinde saymak
• yerinde su çıkmak
• yerinde yeller esmek
• yerin dibine batırıp çıkarmak
• yerin dibine geçmek (veya batmak veya girmek)
• yerine geçmek
• yerine gelmek
• yerine getirmek
• yerine koymak
• yerine oturmak
• yerini almak
• yerini beğenmek
• yerini bulmak
• yerini doldurmak
• yerini ısıtmak
• yerini sevmek
• yerini tutmak
• yerini yapmak
• yerin kulağı var
• yeri olmak
• yeri öpmek
• yeri soğumadan
• yeri var!
• yeri yurdu belirsiz olmak
• yer kabul etmez
• yer kaplamak
• yer kapmak
• yerle beraber
• yerle bir etmek
• yerle gök bir olsa
• yerlerde sürünmek
• yerlere geçmek
• yerlere kadar eğilmek
• yerleri süpürmek
• yerle yeksan etmek
• yer öpmek
• yer tutmak
• yer vermek
• yer yarılıp içine girmek (veya geçmek)
• yer yerinden oynamak

[isim]

• Katı cisimlerin parçalarını birbirine yapıştıran bir tür madde

[kimya]

• Tahıl unlarından nişasta çıkarıldıktan sonra geri kalan albüminli madde

[isim]

[mantık]

• Şartlı bir önermenin şartı anlatan ön bölümü: `Duman çıkıyorsa ateş vardır` sözünde `duman çıkıyorsa` şartı bir önertidir

[sıfat]

• Törel

[sıfat]

• Toplumda çağdaş değerlere ve yeniliklere önem vermeyen, her yönüyle eskiyi özleyen veya eski düzeni yaşamaya çalışan (kimse veya görüş), ilerici karşıtı, mürteci

[sıfat]

• Bir organı germeye yarayan (kas)

[isim]

• Germe işini yapan kimse

[sıfat]

• Günün konusu olan, şimdiki, bugünkü (haber, olay vb.), aktüel

  Güncel olaylar, yorumlarla şaşılacak bir özdeşlik, bir uyum gösterir. - Necati Cumalı

[isim]

• Töreyi ilke edinen, töreyi amaç olarak alan kimse