[isim]

• Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça

  Yazının ekleri.

• Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave

  Gazetenin haftalık sanat ve edebiyat eki.

• Sonradan katılan, yapılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri

• İki borunun birbirine birleştirildiği yer

[sıfat]

• Eklenmiş, katılmış

  Okul müdürüyken okulun ek inşaatında hamallarla birlikte çalışmış. - Haldun Taner

[dil bilgisi]

• Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan, başa, sona veya kelimenin içine eklenebilen, bağımlı dil bilgisi ögeleri, lahika

Ata Sözleri ve Deyimler

• ek bent olmak
• ekini belli etmemek

• Türk alfabesinin on dördüncü harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Ana maddeleri yumurta, un ve şeker olan, içerisine kuru üzüm, kakao, fındık vb. konularak fırında pişirilen tatlı çörek

[argo]

• Aptal, bön, kolay aldatılabilen (kimse)

• Türk alfabesinin dördüncü harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Bir kimsenin, satın aldığı hizmet veya ürün karşılığında para yerine verdiği ve karşılığı banka hesabından ödenen yazılı belge

[isim]

• Slavların batı kolundan olan bir ulus veya bu ulusun soyundan gelen kimse

• Türk alfabesinin sekizinci harfinin adı, okunuşu

[kimya]

• Germanyum elementinin simgesi

[isim]

[bitki bilimi]

• Bitkileri toprağa bağlayan, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm

[bitki bilimi]

• Kök sap, kök(I)

• Bazı şeylerde dip bölüm

  Diş kökü.

• Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane

  Üç kök maydanoz.

[mecaz]

• Dip, temel, esas

  Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Kaynak, köken

  Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü

[dil bilgisi]

• Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür

[kimya]

• Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimeyi nitelik değiştirmeden kalabilen atom kümesi

[matematik]

• Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer

Ata Sözleri ve Deyimler

• kök almak
• kök salmak
• kök sökmek
• kök söktürmek
• kökü kazınmak
• kökü kurumak
• kökünden halletmek
• kökünden kazımak
• köküne kıran girmek
• kökünü kazımak

[isim]

[müzik]

• Sazı kurmaya yarayan burgu

• Sap

[isim]

• Deha sahibi kimse, dâhi

[sıfat]

• Belirli zamandan sonra olan

  Gecenin geç ve yıldızsız bir saatiydi. - Nazım Hikmet

[zarf]

• Kararlaştırılan, beklenen veya alışılan zamandan sonra, erken karşıtı

  Dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç / Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• geç kalmak
• geç olsun da güç olmasın

[isim]

• Kötü bir davranış veya sözü cezalandırmak için kötülükle karşılık verme isteği ve işi, intikam

  Bunda da biraz öç, biraz nispet, biraz kurum arzusu vardır. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• öç (veya öcünü) almak (veya çıkarmak)

[isim]

• Ayakkabı altının topuğa rastlayan yüksek bölümü, topuk

  Ökçesi yenmiş ayakkabıların üstünde çamurlu paçaları lime lime sarkıyordu. - Ömer Seyfettin

• Topuğun arka bölümü

[halk ağzında]

• Saban demirinin geçtiği ağaç parçası

[isim]

• İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza

• Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, gök kubbe, sema

  Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. - Ruşen Eşref Ünaydın

• Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi

[sıfat]

• Bu renkte olan

[sıfat]

[halk ağzında]

• Olgunlaşmamış

  Uzun süren bir kışın karları, soğukları altından fışkıran gök ekinler... - Ahmet Kabaklı

Ata Sözleri ve Deyimler

• göğe direk, denize kapak olmaz
• göğe merdiven dayamış
• gök delinmek
• göklere çıkarmak
• göklere çıkmak
• göklere uçmak
• gökte ararken yerde bulmak
• gökten ne yağdı da yer kabul etmedi
• gökten zembille mi indi

[isim]

• Bir bütünü oluşturan, bütünden ayrıştırıldığında da kendi başına anlam taşıyan parça, unsur

• Başka şeylerin kendisinden türediği ilk madde, ilke, unsur

• Gerekçe, araç

  O savaşı başarıya ulaştıran en kuvvetli öge, ne yabancıdan gördüğümüz yardım ne de bugünkü özel girişimcilerin gayretleridir. - Necati Cumalı

[kimya]

• Birleşik bir şeyi oluşturan basit şeylerden her biri, unsur, eleman

[dil bilgisi]

• Bir cümleyi oluşturan özne, yüklem, tümleç vb. birimlerden her biri

[toplum bilimi]

[mantık]

• Bir sınıf veya bir topluluğun bireylerinden her biri

[isim]

• Çukur yer

  İplere dizdikleri küçük balıkları, borunun altındaki minicik çökeğe atmışlardı. - Sait Faik Abasıyanık

• Bataklık, sazlık

[isim]

• Kadın kılığına girip oynayan erkek

  Şehrin bütün köçekleri, çengileri çağrılsın! - Turan Oflazoğlu

[mecaz]

• Ağırbaşlı olmayan kimse