[sıfat]

[eskimiş]

• Çıplak

• Arınmış, soyutlanmış

  Bu görüş her türlü edebî şişirmelerden ari bir görüştür. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

• İran'dan geçerek Kuzey Hindistan'a yerleşen halk veya bu halktan olan kimse

[isim]

• İçinden su akıtmak için toprak kazılarak yapılan açık oluk, arık, dren, karık

  Konduların ortasına ark yapıp göllenen suları dışarı akıttılar. - Lâtife Tekin

[sıfat]

• Yüce, yüksek

  Bu bizim en büyük, en şanlı, en ali bir günümüz, en mukaddes millî bayramımız. - Ömer Seyfettin

[isim]

• `Kurnazca ve haince düzen` anlamında Ali Cengiz oyunu, `çok zorba` anlamında Ali kıran baş kesen, `bir kimse birinden aldığını ötekine, ötekinden aldığını bir başkasına vererek işini yürütmek` anlamında Ali'nin külahını Veli'ye, Veli'nin külahını Ali'ye giydirmek deyimlerinde geçen bir söz

[sıfat]

• Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen, son karşıtı

[isim]

• Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni

  İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk. - Necati Cumalı

[zarf]

• Birinci olarak, en başta

  İşte, önüme ilk çıkan kitapçıda, önüme ilk çıkan İngilizce kitaplara bakıyorum. - Adalet Ağaoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilk vuran okçudur

[edat]

[eskimiş]

• Belirtilen sayıların da dâhil edildiği aralığı anlatan söz

  Bugün Ege'de rüzgâr üç ila beş kuvvetinde esecekmiş.

[isim]

• Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik, pasak

  Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var. - Halide Edip Adıvar

[mecaz]

• Utanılacak durum, leke, şaibe

Ata Sözleri ve Deyimler

• kir götürmek
• kir götürmek
• kiri kabarmak
• kir tutmak

[isim]

• Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak

[isim]

[madencilik]

• Bir alaşımdaki madenlerin erime derecesi farkından yararlanarak bunları birbirinden ayırma işlemi

[isim]

[eskimiş]

• Söz, lakırtı, laf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kale almamak

[isim]

• Atmosferdeki su buharının yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak düşen su buharı

  Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• karda yürüyüp (veya gezip) izini belli etmemek
• kar gibi
• kar kuytuda, para pintide eğleşir
• kar ne kadar çok yağsa yaza kalmaz
• kar susuzluk kandırmaz

[isim]

• Alışveriş işlerinin sağladığı para kazancı

• İş

[mecaz]

• Yarar, fayda

  Bundan benim hiçbir kârım yok.

[ekonomi]

• Üretim faktörlerinden biri olan girişimcinin üretimden aldığı pay

[ticaret]

• Maliyet fiyatıyla satış fiyatı arasındaki fark

Ata Sözleri ve Deyimler

• kâr bırakmak
• kâr etmek
• kâr etmemek
• kâr getirmek
• kârını tamam etmek
• kârı olmamak
• kâr koymak
• kâr zararın kardeşidir (veya ortağıdır)

[isim]

[müzik]

• Kaynağı mitolojik çağlara dayanan kirişli bir çalgı

[isim]

• Uzak Doğu'da yetişen Amerikan elmasından çıkan zamk

• Boyacılıkta kullanılan, kırmız böceğinin üst deri bezlerinin salgıladığı madde

[ünlem]

• Telefon konuşmasına başlarken kullanılan bir seslenme sözü

[argo]

• (alooo) Kendisine bakmasını veya kendisiyle ilgilenmesini istediği kişiye karşı söylenen seslenme sözü

[isim]

[anatomi]

• İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm

• Giyside vücudun bu bölümünü saran parça

  Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. - Osman Cemal Kaygılı

• Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça

[anatomi]

• Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü

[bitki bilimi]

• Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal

[müzik]

• Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü

• Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça

• Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım, şube, branş

  Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları.

[tarih]

• Karakol

  Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi. - Refik Halit Karay

• İş takımı, ekip, grup

  Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[askerlik]

• Kanat

  Sağ kol. Sol kol.

• Dizi, düzen

  Yürüyüş kolu.

[denizcilik]

• Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• kola çıkmak
• kol atmak
• kol gezmek
• kol kanat olmak (veya germek)
• kolları kopmak
• kollarını açmak
• kollarının arasına almak
• kollarını sallaya sallaya gelmek
• kolları sıvamak
• kolu kanadı kırılmak
• koluna girmek
• koluna kuvvet
• kolunda altın bileziği olmak
• kol uzatmak
• kol vermek
• kol vurmak

[isim]

• İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası

[mecaz]

• Büyük acı, üzüntü, sıkıntı, dert

  Kimseye göstermedikleri bir kor yanar içlerinde. - Çetin Altan

[sıfat]

[mecaz]

• Kırmızı renkli

  Gül tenli, kor dudaklı, kömür sürmeli / Şeytan diyor ki sarmalı, yüz kere öpmeli - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kor dökmek
• kor gibi
• kor gibi yanmak

[isim]

• Bir tür taze, yumuşak ve tuzsuz beyaz peynir

  Teyzem iki dolu kaşık lora, günlük iki yumurta kırdı. - Necati Cumalı