[isim]

[edebiyat]

• Divan edebiyatında 5-10 beyit arasında değişen, ilk beytinin dizeleri birbiriyle, sonraki beyitlerinin ikinci dizeleri birinci beyitle uyaklı, genellikle lirik konularda yazılan nazım biçimi

  O mecmuadaki gazelleri yüksek sesle okurken eski şiir lehçemizdeki beliğ ve rindane edaların zevkine varıyorum. - Yahya Kemal Beyatlı

[müzik]

• Klasik Türk müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından sazlardan birinin eşliğinde söylenen, söyleyenin ses gücünü göstermesine de olanak veren müzik eseri

  Yanımızdaki vagonda bir gazel başladı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• gazel okumak
• gazel tutturmak

[isim]

[halk ağzında]

• Sonbaharda kuruyup dökülen ağaç yaprağı

  Coşkun sular gibi akıp durulma / Kuru gazel gibi esip savrulma - Karacaoğlan

[isim]

• Gazellenmek işi

[isim]

[edebiyat]

• Bir şairin divanında bulunan gazeller bölümü

[sıfat]

• Gazeli andıran, gazele benzeyen, gazel gibi

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Ağaç yapraklarını dökmek

• Yaprak sararıp kurumak

[isim]

[müzik]

• Gazel okuyan, gazel söyleyen kimse

[isim]

• Gazelhanın yaptığı iş

  İstanbul'da mektepler âleminde gazelhanlıkları ile nam vermişti. - Yahya Kemal Beyatlı