[isim]

• Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı

[bitki bilimi]

• Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

[isim]

• Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı

• Keçi tüyü

[sıfat]

• Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan

  Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek - Halk türküsü

[sıfat]

[argo]

• Huysuz, geçimsiz (kimse)

[bitki bilimi]

• Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıl (kadar) kalmak
• kıl gibi
• kılı kıpırdamamak
• kılı kırk yarmak
• kılına dokunmamak
• kılına halel gelmemek
• kılını (bile) kıpırdatmamak (veya oynatmamak)
• kıl kapmak
• kıl olmak

[sıfat]

• Soğukla sıcak arası, ne soğuk ne sıcak

  Galip ıssız bir gece içinde, ılık bir bahçede, bir havuz kenarında yanan bir meşaledir. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Kını olan, bir kınla sarılı olan

[isim]

[bitki bilimi]

• Kını çok gelişerek bağlı bulunduğu sapı az veya çok saran yaprak

[isim]

[tarih]

• Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri

[isim]

• İzmir iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Bir kimsenin giyinişi, dış görünüşü, üst baş

  Delikanlı kopuklar, kılıklarından, giyinişlerinden belli oluyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[halk ağzında]

• Bir kimsenin resmi, fotoğraf

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılığa bürünmek
• kılığına girmek
• kılıktan kılığa girmek

[sıfat]

[eskimiş]

• Doğru, gerçek

Ata Sözleri ve Deyimler

• çın tutmak

[isim]

[teklifsiz konuşmada]

• Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, kaba but, popo, makat

[denizcilik]

• Deniz teknelerinde art taraf

  Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Arka bölümde olan

[halk ağzında]

• Bacak, ayak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kıç atmak
• kıç attırmak
• kıçına bakarak (veya baka baka)
• kıçına kına yakmak
• kıçına tekmeyi atmak (veya vurmak veya yapıştırmak)
• kıçını yırtmak

[isim]

• Çıkın

  Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden. - Abbas Sayar

[isim]

• Bir kemik veya organın yerinden çıkmış olması

  Kolunda çıkık var.

[sıfat]

• Yerinden çıkmış (kemik veya organ)

[sıfat]

• Çıkıntısı olan

  Bu adam, elli beş, altmış yaşlarında, boynu biraz yana çarpılmış, çıkık alınlı, çökük yanaklı, kara kuru bir ihtiyardı. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Bir beze sarılarak düğümlenmiş küçük bohça, çıkı

  Gemiden, sırtında çıkını ve üzerinde paçavralarla kör ve sağır bir adam indi. - İhsan Oktay Anar

Ata Sözleri ve Deyimler

• çıkın etmek

[isim]

• Uzun, düz veya eğri, ucu sivri, bir veya her iki yüzü keskin, kın içinde bele takılan, çelikten silah

  Zırhları biraz paslanmış ve yaldızları bir hayli solmuş eğri kılıçlar asılıydı. - Abdülhak Şinasi Hisar

[spor]

• Bu silah kullanılarak oynanan, hedef bölgesi baş, gövde ve kollar olan bir tür kılıç oyunu

• Saban ökçesini oka bağlayan ağaç parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılıcı kınına koymak
• kılıç çalmak
• kılıç çekmek
• kılıç kınını kesmez
• kılıç kuşanmak (veya takmak)
• kılıç oynatmak
• kılıç sallamak
• kılıçtan geçirmek
• kılıç üşürmek

[sıfat]

• Kabarık, şişkin

[isim]

[hayvan bilimi]

• Balıkların eti arasında bulunan diken gibi ince ve küçük kemik

[bitki bilimi]

• Fasulye, bakla vb. sebzelerin yeşil kabuğunda ve ekin başaklarında bulunan sert ve kıl gibi uzun lif

[spor]

• Alttaki güreşçinin, kuyruk sokumunu hızla ve birdenbire havaya kaldırarak sırtına abanmış olan güreşçinin dengesini bozup onu ön veya yan tarafına aşırıp atması

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılçık atmak

[isim]

• Bir şeyi korumak için kendi biçimine göre, çoğunlukla yumuşak bir nesneden yapılmış özel kap

  Bütün vücudu sanki ziftten bir kılıf içine tıkılmış gibi idi. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Yolsuz bir işe bulunan sudan gerekçe

Ata Sözleri ve Deyimler

• kılıfına uydurmak