[isim]

[teknik]

• Bir makinenin, herhangi bir taşıtın hızını kesmeye veya onu durdurmaya yarayan mekanizma

Ata Sözleri ve Deyimler

• freni patlamak (veya tutmamak)
• fren yapmak

[isim]

• Anglosakson, Cermen veya Latin ırklarının birinden olan kimse

  Frenklere mahsus, şen, latifeci bir ihtiyarla genç kadına doğru ilerledi. - Peyami Safa

[tarih]

• Osmanlıların Avrupalılara, özellikle Fransızlara verdikleri ad

[isim]

• Frenk gibi davranma

[isim]

• Frenlemek işi

[isim]

• Tren yolu dönemecinde yol boyundaki frenlere kumanda eden görevli

[-i]

• Bir taşıtın, mekanizmanın hareketini fren yardımıyla yavaşlatmak veya durdurmak

[mecaz]

• Bir gidişin, bir tutumun aşırılığını önlemek, gemlemek

  Adam fena sinirlendi. Ama durdu, düşündü, kendini iyi frenledi. - Haldun Taner

[isim]

• Frenlenmek işi

[isim]

• Fransızca

  Yine aynı endişe ile bazı kelimelerin daima Frenkçelerini kullanır. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Frenklere özgü olan

[sıfat]

• Avrupalı gibi

[isim]

[tıp]

• Genellikle cinsel birleşmelerle bulaşan, tedavi edilmediğinde inme, körlük, delilik vb. sonuçlara kadar varan, döle de geçerek vücutça ve akılca sakat bir soyun yetişmesine yol açan bir hastalık, yenirce, sifilis

[isim]

[denizcilik]

• Gemi güvertelerinde, suların dışarıya akması için bordalara açılan delik

[nesnesiz]

• Frenleme işi yapılmak

[sıfat]

• Frengi hastalığına tutulmuş olan

[isim]

• Frenkleşmek işi

[nesnesiz]

• Frenge benzemek, Frenk gibi davranışlarda bulunmak

  İyice Frenkleşmiş olan Nizamettin Bey, tiyatro muhabbetinden bahsediyordu. - Peyami Safa

[sıfat]

• Bazı organların çalışmasını engelleyen

  Frenleyici kalp sinirleri.

[mecaz]

• Engelleyen, ilerlemeye, gelişmeye engel olan

[isim]

• Frenkleştirmek işi