[isim]

• Birine karşı duyulan öç alma isteği, garaz

  Adımız miskindir bizim / Düşmanımız kindir bizim - Yunus Emre

Ata Sözleri ve Deyimler

• kin bağlamak
• kin beslemek (veya tutmak)
• kin duymak
• kin gütmek

[isim]

[kaba konuşmada]

• Erkeklik organı

[isim]

[eskimiş]

• Mezar

  Sana ibret gerek ise / Gel göresin bu sinleri - Yunus Emre

[isim]

[eskimiş]

• Yaş (I)

  Hoş uyanık da olsam biz sindekileri artık erkekten saymazlar ya. - Haldun Taner

[isim]

[spor]

• Kayak

  Sokaktan sırtlarında skileriyle birkaç sporcu gülüşerek geçmiş. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Genellikle gümüş, altın ve platin gibi kıymetli metallerin veya elmas, yakut gibi değerli taşların kütlelerinin ölçülmesi için kullanılan, Fransa'da 30,59 gr, İngiltere'de 28,349 gr ağırlığında bir ağırlık ölçüsü birimi

[sıfat]

• Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı

  Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu. - Peyami Safa

• En arkada bulunan

  Son vagon.

• Artık ondan ötesi veya başkası olmayan

  Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm. - Hasan Âli Yücel

[isim]

• Uç, sınır

• Olanca

  Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet

  Kışın sonu. Bu yolun sonu.

[isim]

[mecaz]

• Ölüm

[isim]

[anatomi]

• Döl eşi

Ata Sözleri ve Deyimler

• sona ermek
• sona kalan dona kalır
• son bulmak
• son kozunu (veya kartını) oynamak
• son noktayı koymak
• son pişmanlık fayda vermez (veya etmez)
• sonu gelmek
• sonu gelmemek
• sonunu almak
• sonunu getirememek
• son vermek

[isim]

[coğrafya]

• Denizin, gölün küçük girintiler biçiminde karaya doğru sokulduğu bölümü

  Sandalını Kaşık Adası'nın bir küçük koyuna çekti. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı

[isim]

• Olmayan, bulunmayan şey

  Sen yoktan anlamaz mısın?

• Yasak

  İçki, sigara yok.

[edat]

• `Hayır` anlamında kullanılan bir söz

  Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler.

[bağlaç]

• Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz

  Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin.

[bağlaç]

• Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz

  Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!

  Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım. - Attila İlhan

[edat]

• Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir

  Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin.

Ata Sözleri ve Deyimler

• yok ananın örekesi
• yok canım
• yok devenin başı (veya pabucu veya nalı)
• yok etmek
• yok oğlu yok
• yok olmak
• yok satmak
• yoktan var etmek
• yokum
• yok yok

[isim]

[bitki bilimi]

• Ceviz

• İskambil oyunlarında diğer kâğıtları alabilen, onlara üstün tutulan belirli renk ve işaretteki kâğıt

[mecaz]

• Başarı fırsatı olan elverişli durum, saldırış ve savunma fırsatı

  Başvurduğu bu olağanüstü tabiyede varlığını değil, yokluğunu koz olarak kullanmıştır. - Haldun Taner

[mecaz]

• Karşısındakini alt edecek etkili şey

Ata Sözleri ve Deyimler

• koz kırmak
• kozu kaybetmek
• kozunu paylaşmak (veya pay etmek)
• koz vermek

[sıfat]

[eskimiş]

• Gölgede kalan (yan)

[zamir]

• Çokluk ikinci kişi zamiri

• Bir kişiye saygı ve incelik belirtisi olarak kullanılan bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• siz bilirsiniz
• sizden
• sizden iyi olmasın
• size (veya sizlere) ömür
• size doyum olmaz
• siz sağ olun

[isim]

• Bir atadan gelen kimselerin topluluğu, köken, sülale

  Bizler hadi neyse, böyle biraz gülünç bir adamın hafif adına katlanalım ama yarın bizim soyumuzdan kimlerin yetişeceğini kim bilir. - Memduh Şevket Esendal

• Cins, tür, çeşit

[sıfat]

• İyi ve üstün nitelikleri bulunan

[eskimiş]

• Manzum söz

  Boy boyladı, soy soyladı. - Dede Korkut

Ata Sözleri ve Deyimler

• soya çekmek
• soydur çeker, boktur kokar

[isim]

• Yunan rakısı

[isim]

• Finlandiyalı

[sıfat]

• Doğada olduğu gibi kalarak işlenmemiş olan

  Yoz toprak. Yoz bitki.

[mecaz]

• Kaba, adi, bayağı

  Yoz adam.

[mecaz]

• Yozlaşmış, dejenere

[halk ağzında]

• Kısır

[halk ağzında]

• Davar sürüsü

  Yozların Karataş Dağı'na çıkar / Orada tavlanır, malların Üyük - Âşık Ali İzzet