[isim]

[ruh bilimi]

• Zekâ

[isim]

[kimya]

• Doymuş alifatik hidrokarbonların genel adı, parafin

[isim]

[coğrafya]

• Sularını bir denize veya göle gönderen bölge, maile

  Karadeniz aklanı.

• Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri

[isim]

• Bazı bölgeleri sulamak, kurutmak amacıyla veya gemilerin işlemesine elverişli, insan eliyle açılmış su yolu

  Süveyş Kanalı.

  Panama Kanalı.

• Telefon, telgraf, radyo, televizyon vb. araçlarla iletişimi sağlayan yol, hat

  Bir kanaldan ötekine geçerken aldığı yüklü transfer bedelini nasıl ödeyecekti bu kadın? - İnci Aral

• Tahtanın liflerine dik yönde açılan kırlangıç kuyruğu biçimli girinti

[anatomi]

• İçinden damar, sinir veya bir sıvı geçen yol

[coğrafya]

• İki kıyı arasındaki dar ve derin deniz

  Mozambik Kanalı.

[sıfat]

• Kalma işini yapan

• Artan, mütebaki

  Kalan on lirayı Aliş'e verdim. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[matematik]

• Bir çıkarmanın sonucu

[isim]

[matematik]

• Bölme işleminde bölünenden artan sayı

[sıfat]

• Kısa süren, bir an içinde olan, enstantane

  Beni hatırlatıyor, benimle olmayı anlık bir duygu hâlinde olsa da istiyor muydu? - Tarık Buğra

• Bir anda oluşan, gelişen, spontane

[isim]

[ruh bilimi]

• Duyu ve iradeden ayrı olarak düşünülen bilme yetisi

[isim]

[ruh bilimi]

• Anlama gücü, usa vurma, yargılama, müdrike, entelekt

[sıfat]

• Anası olan

Ata Sözleri ve Deyimler

• analı kuzu, kınalı kuzu

[sıfat]

• Kan bulaşmış

  Öldürdüğü güzele ağlayan bu katilin / Elleri kanlı fakat gözyaşları temizdi - Enis Behiç Koryürek

• Kanı olan

• Kan dökülmesine neden olan

  Bu savaş çok kanlı olacak, beyler. - Tarık Buğra

• İsteyerek kan dökmüş olan (kimse), hunriz, katil

• Kanlanmış olan

  Kanlı göz.

[isim]

• Kan davasında taraf olan kimse

  Oğlumun kanlısı Abbas kâfiri değil, oğlumun kanlısı Esme'dir. - Yaşar Kemal

[tıp]

• Kanı yoğun olan, demevi

  Kanlı adam.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kanlı gömlek gizlenemez
• kanlısı olmak
• kanlı yaş (veya yaşlar) dökmek

[sıfat]

• Cisimlerde uzunluk ve genişlik dışında üçüncü boyutu çok olan (cisim), ince karşıtı

  Alt katta her tarafın pencereleri kalın, sık demir parmaklıklarla örtülüydü. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Enli ve gür (kaş)

• Yoğun, akıcılığı az olan

  Kalın bir sis tabakası.

• Etli, dolgun

  Dudakları kalın, yüzü ergenlik içinde... - Memduh Şevket Esendal

• Pes (ses)

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalın incelene kadar ince süzülür

[isim]

[halk ağzında]

• Gelin olacak kıza erkek tarafından verilen para veya armağan, ağırlık

  Babam senden çok mu istedi kalını? - Halk türküsü

[isim]

• Mayalı hamurun parçalara ayrılıp tandırda pişirilmesiyle elde edilen ekmek türü

[sıfat]

• Kendini akıllı ve bilgili sanan, bilgiçlik taslayan (kimse)

  Sinirli, ukala, münasebetsiz herifin biridir. - Nazım Hikmet

[isim]

[halk ağzında]

• Cephe

[sıfat]

• Yerden uzaklığı az olan, yüksek karşıtı

  Kaşlarını çatarak bakakaldı dairenin alçak balkonuna. - Elif Şafak

• Aşağıda olan, yüksek olmayan (yer)

• Kısa (boy)

  Alçak boylu bir adam.

[mecaz]

• Bile bile en kötü, en ahlaksızca davranışlarda bulunan, aşağılık, soysuz, namert, rezil, hain

Ata Sözleri ve Deyimler

• alçaktan uçmak
• alçak uçan yüce konar, yüce konan alçak uçar
• alçak yerde tepecik kendisini dağ sanır
• alçak yerde yatma sel alır, yüksek yerde yatma yel alır
• alçak yer yiğidi hor gösterir

[isim]

• Toprak, metal vb. bir maddeden yapılmış yayvan, çukurca kap

  Oradaki sigara çanağından bir Gelincik alıp yaktıktan sonra anlattı. - Burhan Felek

• Göz çukuru

  Kanlı çanaklarından fırlayan iri parlak gözleri, pek korkunç bakıyordu. - Ömer Seyfettin

[bitki bilimi]

• Çiçeğin en dışında bulunan yeşil yaprakların tümü

[coğrafya]

• Çevresine göre alçakta bulunan, derinliği genişliğinden az olan arazi

[sıfat]

[mecaz]

• Göstermelik, yalan yanlış, önceden belirlenmiş sonucu almaya yönelik

  O sayfaları hazırlayanlar karşımızdaki cephenin dolduruşuyla bir çanak anket düzenlediler. - Refik Erduran

Ata Sözleri ve Deyimler

• çanağa ne doğrarsan kaşığında o çıkar
• çanak tutmak (veya açmak)
• çanak yalamak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Etoburlardan, sürü hâlinde yaşayan, kurttan küçük bir yaban hayvanı (Canis aureus)

  Korkunç geceler, çakalların ulumaları, köpeklerin haykırışları bu ruhu da karartan gecelerde sinirleri büsbütün gevşetiyor. - Etem İzzet Benice

[argo]

• Kurnaz, yalancı, düzenci, aşağılık kimse

[sıfat]

[halk ağzında]

• Titiz, huysuz

[sıfat]

[halk ağzında]

• Görgüsüz

[sıfat]

[eskimiş]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik

[zarf]

• Eline ayağına çabuk, atik, çevik bir biçimde

  Norveçli bir seyyah gibi çalak, köprüye indim ve vapura bindim. - Yahya Kemal Beyatlı