[isim]

[eskimiş]

• Ayırmaç

[isim]

• Genellikle ince pamuk ipliğinden dokunmuş, ten üzerine giyilen iç çamaşırı

  Nihat'ı birkaç fanila ile sımsıkı giydirerek bitişik odada, karyolaya oturttu. - Peyami Safa

[sıfat]

• Yumuşak yünden örülmüş veya dokunmuş, hafif ve gevşek (kumaş)

  Fanila örtü.

[isim]

• Ceza olarak ayak tabanlarına vurmakta kullanılan, ayakları uygun bir durumda sıkıştırıp tutan, kalınca bir sopa ile bunun iki ucuna bağlı bir ipi olan cezalandırma aracı

• Bu araçla uygulanan dayak cezası

• Bazı kaldıraçlarda kullanılan ucu iple bağlı ağaç parçası

Ata Sözleri ve Deyimler

• falakaya çekmek (veya yatırmak veya vurmak veya yıkmak)

[isim]

[eskimiş]

[biyoloji]

• Familya

  Hepsi de bu asrın bir nevi insan fasilesine mensuptular. - Peyami Safa

[sıfat]

• Farkı olan, aralarında fark bulunan, değişik, ayrımlı

  En dipte ikişer ayak merdivenle çıkılan ayrı iki odada farklı aileler otururlardı. - Ayla Kutlu

[isim]

[eskimiş]

• Farsça

[isim]

[ticaret]

• Satılan bir malın cinsini, miktarını ve fiyatını bildirmek için satıcının alıcıya verdiği hesap pusulası

  Camın arkasında oturmuş, ha babam fatura damgalayıp para üstü veriyor. - Elif Şafak

Ata Sözleri ve Deyimler

• fatura etmek
• fatura kesmek
• faturasını (birine) çıkarmak (veya ödetmek)

[sıfat]

[eskimiş]

• Karalamacı

  Gayet fassal, dedikoducuydu da. - Refik Halit Karay

[isim]

• Çözgü veya atkının kumaş yüzeyi üzerinde, kendiliğinden bir desen oluşturduğu her tür kumaş

• Bu tür kumaşları oluşturan desen örneği

[isim]

• Aralık, ara, kesinti

  Ancak bir iki saat uyuyabildiğim o gecenin sabahında mersiyemi ilk defa çocuklarıma hıçkırık fasılaları arasında okudum. - İbrahim Alâeddin Gövsa

Ata Sözleri ve Deyimler

• fasıla vermek

[isim]

• Farımak işi

[isim]

• Hayalet

[isim]

[anatomi]

• Erkeklik organı

[isim]

[eskimiş]

[din bilgisi]

• Tanrı buyruğu

  Hac farizası.

• Yapılması gerekli ödev, görev

[hukuk]

• İslam hukukuna uygun bir biçimde mirasçılara düşen pay

[sıfat]

[eskimiş]

• Varsayımsal