[isim]

• Kaynayan pekmezin, pişen etin üstünde oluşan köpük

[isim]

• Söz, lakırtı

  Galiba ızdırabın ne olduğunu tecrübe edenler için saadet boş laf. - Etem İzzet Benice

• Sonuçsuz, yararı olmayan söz

  Onun söyledikleri laftan ibaret.

• Konuşma

• Konu, mevzu, bahis

  Lafı değiştirdi.

[ünlem]

• `Öyle şey olamaz, bu sözün hiçbir değeri yok` anlamlarında hafifseme yollu kullanılan bir söz

  Şunu yapacakmış, bunu yapacakmış, laf!

[mecaz]

• Dedikodu

Ata Sözleri ve Deyimler

• lafa başlamak
• lafa boğmak
• laf açmak
• lafa dalmak
• lafa karışmak
• laf altında kalmamak
• laf anlamaz
• laf anlatmak
• laf aramızda
• laf atmak
• lafa tutmak
• laf çakmak (veya çarptırmak veya dokundurmak)
• laf çıkarmak
• laf çıkmak
• laf dinlemek
• laf düşmemek
• laf etmek
• laf geçirmek
• laf gelmek
• laf getirmek
• laf götürmek
• lafı ağzına tıkamak
• lafı ağzında bırakmak
• lafı ağzında gevelemek
• lafı ağzında kalmak
• lafı ağzından almak
• lafı bağlamak
• lafı çevirmek
• lafı dağıtmak
• lafı değiştirmek
• lafı dolandırmak
• lafı döndürüp dolaştırmak
• lafı edilmek
• lafı geçmek
• lafı kesmek
• lafı kıçından anlamak
• lafı kıçından dinlemek
• lafı kısa kesmek
• lafı mı olur?
• lafına gelmek
• lafını (veya lafınızı) balla kestim (veya kesiyorum)
• lafını bilmek
• lafını esirgememek (veya sakınmamak)
• lafını etmek
• lafını geri almak
• lafını kesmek
• lafını yabana atmamak
• lafını yedirmek
• lafını yemek
• lafı sulandırmak
• lafı tartmak
• lafı uzatmak
• laf işitmek
• laf kaynayıp gitmek
• laf lafı açar
• lafla peynir gemisi yürümez
• laf ola beri gele!
• laf olmak
• laf olsun âdet yerini bulsun
• laf oturtmak
• laf söyledi bal kabağı!
• lafta kalmak
• laftan anlamak
• laf taşımak
• laf torbaya girmez
• laf tutmak
• laf yakıştırmak
• laf yapmak
• laf yetiştirmek
• laf yok!

[isim]

• Her türlü maddeyi oluşturan çok ince ve uzun parça

  Ihlamur lifleriyle tavana asılmış kış kavunları gözünün önüne geliyordu. - Falih Rıfkı Atay

• Yıkanmak için kullanılan bitki telleri demeti veya türlü ipliklerden yapılmış örgü

  Yumuşak lifi alarak kurnaya batırdı. - Cahit Uçuk

[biyoloji]

• Tel

[isim]

[eskimiş]

• İçine sokma, iliştirme

[isim]

• Üstüne öteberi koymak için duvara veya bir dolabın içine birbirine paralel olarak tutturulmuş, genellikle geniş, uzun tahta veya metal levha

  Nuran, etajerin orta rafından büyük bir kartpostal albümü aldı. - Mahmut Yesari

Ata Sözleri ve Deyimler

• rafa koymak (veya kaldırmak)

[isim]

• Zilli bir kasnağa geçirilmiş kursak zarından oluşan çalgı

  Davul değişmiş, tef değişmiş, kemençe bambaşka bir çalgı olmuştu. - Tarık Buğra

Ata Sözleri ve Deyimler

• tef çalsan oynayacak
• tefe koymak
• tefe koyup çalmak

[sıfat]

• Kuruyarak veya çürüyerek içi boşalmış olan

  Kof ceviz.

[mecaz]

• Boş, değersiz, bilgisiz, yetkisiz (kimse)

  Bunlar medeni milletlerin lügat kitaplarına süs olsun diye yazılmış fantazyalı kof lakırtılardır. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[mecaz]

• Güçsüz, dermansız

  Kof adam.

Ata Sözleri ve Deyimler

• kof çıkmak

[isim]

• Binaların en üst katında bulunan, açık veya kapalı eğlence yeri

[isim]

[ticaret]

• İthalatta bir malın bedeli, sigortası ve navlun giderleriyle birlikte olmak üzere maliyeti

[isim]

• Dizi, sıra

  Bütün garsonlar saf teşkil edip selama dururlardı. - Ercüment Ekrem Talu

• Grup

Ata Sözleri ve Deyimler

• saf bağlamak
• saf değiştirmek
• saflara ayırmak
• saf tutmak

[sıfat]

• Katıksız, arı(I), katışıksız, halis, has

  Hiçbir yerde buradakinden daha saf ve berrak sulara tesadüf etmedim. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[mecaz]

• Kurnazlığa aklı ermeyen, kolaylıkla aldatılabilen, bön, safdil

  Yenge, açık sözlü, saf bir kadıncağızdır. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• İyi niyetli, art niyetsiz

  Senin bu kadar çocukça saf olduğunu bilmezdim. - Peyami Safa

[isim]

• Savma

[isim]

• Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar

[halk ağzında]

• Pas(I)

Ata Sözleri ve Deyimler

• küf bağlamak (veya tutmak)
• küf kokmak

[isim]

[eskimiş]

• Bir çeşit sertçe, ince yünlü kumaş

• Ham ipekten yapılmış astarlık kumaş

  Ankara sofu.

[isim]

[jeoloji]

• Yanardağların püskürttüğü kül, kum ve lav parçacıklarından oluşan, çoğunlukla açık renkli, hafif gözenekli bir tür çökelti taşı

[isim]

[halk ağzında]

• Pamuk kozası

  Ortalık acı acı yanık şif kokuyordu. - Orhan Kemal

• Şırası alınmış üzüm posası