[isim]

• Kapı boşluğunun alt yanında bulunan alçak basamak

  Sofaya açılan kapının eşiğine gelmişti. - Tarık Buğra

• Kapı ağzında basamağın konulabileceği yer

  Adımlarını eşikten atarken saraydan ne vakit ve ne duygularla çıkacaklarını kendileri de bilmiyorlardı. - Ruşen Eşref Ünaydın

[mecaz]

• Başlangıç yeri, başlangıç noktası, yakını

  Dünya yeni bir ekonomik bunalımın eşiğinde.

[coğrafya]

• Karalar üzerinde veya deniz diplerinde birbirine komşu iki çukurluğu ayıran tümsek biçiminde, üzeri çoğu kez düz kabartılar

[müzik]

• Telli çalgılarda üzerine tellerin bindiği köprü

[ruh bilimi]

• Bir tepkinin başlamasında, ortaya çıkmasında etkili olan ruhsal, fizyolojik nokta

Ata Sözleri ve Deyimler

• eşiğine yüz sürmek
• eşiğini aşındırmak
• eşik (veya eşiğini) atlamak

[isim]

[halk ağzında]

• Sıra, nöbet

[isim]

• Bebekleri yatırmaya ve sallayarak uyutmaya yarayan, tahta veya demirden yapılmış sallanır bir tür küçük karyola

  Ayaklarının ucuna basarak beşiğin yanına geldi. - Halide Edip Adıvar

• Ambalajlanacak malın biçimine uygun olarak alta konulan parça veya parçaların tümü

[mecaz]

• Bir şeyin doğup geliştiği yer

  Sırbistan'ın beşiği ve kaynağı burasıdır. - Falih Rıfkı Atay

[spor]

• Yüzüstü yatışta, geriye bükülü ayak bileklerini ellerle kavrayarak karın üzerinde baş ve ayak yönünde sallanma

Ata Sözleri ve Deyimler

• beşiğini sallamak
• beşikten mezara kadar

[sıfat]

• Deşilmiş olan

[sıfat]

• İkişer ikişer ayrılıp bölünen, dikotomik

[sıfat]

• Birleşerek oluşmuş, basit olmayan, mürekkep

[kimya]

• Kimyasal tepkimeler sonucu iki veya daha çok elementten oluşan ve bunlardan bağımsız fiziksel, kimyasal nitelikler gösteren (madde)

  Su, bileşik bir maddedir.

[isim]

• Ses ve görüntünün birlikte yer aldığı film parçası

[sıfat]

• Bir araya gelmiş, birleşmiş olan, müttehit

[sıfat]

[halk ağzında]

• Derli toplu, düzenli

[sıfat]

• Belli bir yere yerleşmiş

  Onlar yerleşik toplumlar, herkesin yeri belli, öyle vırt zırt oradan oraya geçilemez. - Attila İlhan

• Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin

[mecaz]

• Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan

  Türkler Anadolu'ya gelmeden önce de muhtelif ülkelerde yerleşik medeniyete geçmişler, büyük şehirler kurmuşlardır. - Mehmet Kaplan

[sıfat]

• Bütünleşik

[isim]

[spor]

• Sırtüstü yatışta kollarla, bükülü durumdaki dizleri kavrayarak sırt üzerinde baş ve ayak yönünde sallanma, yuvarlanma

[sıfat]

[matematik]

[geometri]

• Benzeşme özelliği gösteren

[isim]

[denizcilik]

• Dümen sisteminde yelpazenin itme merkezinin yakınına konulan ek dümen

[sıfat]

• Alışılmış olan, yenilik getirmeyen, geleneksel, klasik

[sıfat]

• Birbiriyle bağlantılı duruma getiren, tümleşik