[sıfat]

• Belirli bir süre sonra kaldırılacak olan, geçici, muvakkat

  O gün için oraya eğreti olarak getirilmişe benziyordu. - Attila İlhan

• İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış olan

  Konuk kadının durgunluğu evdeki tedirginliktendi, iğne üstünde oturuyormuşçasına eğretiydi duruşu. - Burhan Günel

• Takma

  Eğreti diş. Eğreti bacak.

• Belli belirsiz

• Uyumsuz, yakışmamış

[zarf]

• İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış bir biçimde

  Ayakları karada ama eğreti duruyorlar rıhtım taşları üzerinde. - Zeyyat Selimoğlu

[zarf]

• Üstünkörü, ciddiye almadan

  Her işi eğreti yapar oldun, her işi ucundan tutar oldun. - Samiha Ayverdi

Ata Sözleri ve Deyimler

• eğreti almak
• eğreti ata binen tez iner
• eğreti kuyruk tez kopar
• eğreti oturmak
• eğreti vermek
• eğretiye almak

[isim]

• Eğreti olma durumu

  Holün orta yerinde, kötü bir eğretilik, tedirginlik duygusuna kapıldı. - Burhan Günel

[isim]

• Eğretilemek işi

  Kendi sarsak ahlak değerlerine bağlı yaşamaktadır. Bu da ilginç bir eğretilemeyle romana yedirilir. - Selim İleri

[edebiyat]

• İstiare

[-i]

• Ödünç almak

• Eğreti olarak yapmak