[isim]

[anatomi]

• Göğüs kafesini oluşturan, arkadan omurgaya, önden de göğüs kemiğine eklenen uzun, yassı ve eğri kemiklerden her biri, kaburga

[isim]

• Maden, tahta vb.nin pürüzlerini düzeltmek için kullanılan, üzeri pürtüklü, sert, ensiz, çelik araç

  Şimdi sen oradan kendine bir parça seç ve önce eğe ile düzeltmeye başla. - Emine Işınsu

[sıfat]

• Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı

  Eğri bir yol.

• Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves

  Eğri kılıç.

• Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail

  Eğri bir masa.

[zarf]

• Yanlış bir biçimde

  Gazetecilik bu oğlum, eğri, doğru yazılıp çıkmalı. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Bir olayın şiddetindeki azalış ve çoğalışları gösteren çizgi

  Sıcaklık eğrisi. Hava nemi eğrisi.

[isim]

[matematik]

• Doğru veya düz olmayan çizgi, yüzey

Ata Sözleri ve Deyimler

• eğri (veya eğri gözle) bakmak
• eğri gemi doğru sefer
• eğri oturup doğru konuşalım
• eğrisi doğrusuna gelmek
• eğriye eğri doğruya doğru

[isim]

[halk ağzında]

• Arıların çıkardığı bir salgı türü

[isim]

[halk ağzında]

• Arka, sırt

• Beden, vücut

  Büyüdüm çabuk / Entarim eğnime dar - Behçet Necatigil

• Boy bos, endam

[isim]

• Diyarbakır iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

• Eğilmiş olan, dik veya düz olmayan

• Bükülmüş

  Başı yine yere eğik, sol kolu yine kalçasındaydı. - Ömer Seyfettin

• Yatay bir çizgi veya düzlemle açı oluşturacak biçimde olan, yalman, mail, şev

[isim]

[matematik]

• Dik veya paralel olmayan doğru

[bağlaç]

• Şart anlamını güçlendirmek için şartlı cümlelerin başına getirilen kelime, şayet

  O zaman inandığım gibi / Sahiden bir öbür dünya varsa eğer - Cahit Sıtkı Tarancı

[isim]

• Sürünün yazın öğle sıcağında dinlendiği gölgelik

• Yolcuların geceyi geçirdikleri yer, han, konak

[isim]

[halk ağzında]

• Ucu yanmış odun, köseği

[isim]

• Eğmek işi

[isim]

• Eğilmiş olma durumu

• Bir yüzeyin yatay düzleme doğru eğilmesi, eğiklik, meyil

  Yamacın eğimi.

[sıfat]

• Eğilmiş olan, eğik

• Bir şeyi sevmiş, istemiş veya yapmaya içten yönelmiş olan

[isim]

[halk ağzında]

• Eğelenen bir şeyden dökülen ince toz

  Demir eğintisi.

[sıfat]

• Belirli bir süre sonra kaldırılacak olan, geçici, muvakkat

  O gün için oraya eğreti olarak getirilmişe benziyordu. - Attila İlhan

• İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış olan

  Konuk kadının durgunluğu evdeki tedirginliktendi, iğne üstünde oturuyormuşçasına eğretiydi duruşu. - Burhan Günel

• Takma

  Eğreti diş. Eğreti bacak.

• Belli belirsiz

• Uyumsuz, yakışmamış

[zarf]

• İyi yerleşmemiş, yerini bulmamış bir biçimde

  Ayakları karada ama eğreti duruyorlar rıhtım taşları üzerinde. - Zeyyat Selimoğlu

[zarf]

• Üstünkörü, ciddiye almadan

  Her işi eğreti yapar oldun, her işi ucundan tutar oldun. - Samiha Ayverdi

Ata Sözleri ve Deyimler

• eğreti almak
• eğreti ata binen tez iner
• eğreti kuyruk tez kopar
• eğreti oturmak
• eğreti vermek
• eğretiye almak

[sıfat]

• Eğrisi olan