[isim]

• Erkek

  Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

• İşini iyi bilen, yetenekli kimse

  Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat]

[mecaz]

• Kahraman, yiğit

[askerlik]

• Rütbesiz asker, nefer

  Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

• Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

• ere gitmek (veya varmak)
• ere vermek
• erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
• erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
• er kocar, gönül kocamaz
• er lokması er kursağında kalmaz
• er olan ekmeğini taştan çıkarır
• er oyunu üçe kadar

[zarf]

[halk ağzında]

• Erken

  Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

[kimya]

• Erbiyum elementinin simgesi

• Türk alfabesinin yirmi birinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[müzik]

• Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

• Renyum elementinin simgesi

[isim]

• Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare

  Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

  Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare

  Cinayet izleri.

• Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

  O çağ uygarlığından iz kalmadı.

[matematik]

• Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

• iz bırakmak
• izi belirsiz olmak
• izinden yürümek
• izine basmak
• izine dönmek
• izine düşmek
• izine uymak
• izini düşürmek
• izini kaybetmek
• izi silinmek
• iz sürmek

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

[isim]

[eskimiş]

• Alt

• Aşağı

[isim]

[eskimiş]

[kimya]

• Altın

[isim]

• Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[sıfat]

• Sıkıntı veya güçlükle yapılan, kolay karşıtı

  Sabır güzel, faydalı fakat zor şeydir. - Burhan Felek

[isim]

• Sıkıntı, güçlük, rahatsızlık

  Dün gece bütün sinirlerimi bir kâbus işkencesinin zoru altına koyan buhranlı saatler yaşadım. - Etem İzzet Benice

[isim]

• Yüküm, mecburiyet

  Artık kızının evinde kalışının zordan olduğunu biliyordu. - Necati Cumalı

[isim]

• Baskı

  Hocaların zoru ile çıkarılmış olan bu kanun yürümedi. - Memduh Şevket Esendal

[zarf]

• Güçlükle

  El ele vermiş polisler kaldırımlardan taşan halk kitlesini zor zapt ediyorlardı. - Haldun Taner

[ünlem]

• `Yapamazsın` anlamında kullanılan bir söz

Ata Sözleri ve Deyimler

• zora binmek
• zora gelememek
• zora koşmak
• zor gelmek
• zor kullanmak
• zor oyunu bozar
• zoruna gitmek
• zorunda bırakmak
• zorunda kalmak (veya olmak)
• zorun ne?
• zoru olmak

[isim]

• Bir tür pembe şarap, gül şarabı

• Türk alfabesinin yedinci harfinin adı, okunuşu

[kimya]

• Demir elementinin simgesi

[isim]

• Parlaklık, aydınlık

• Canlılık

  Otuz yaşıma gelmeden gözlerimin feri sönmüştü. - Halide Edip Adıvar

• Güç, kuvvet

[ünlem]

• Sıkıntı, bezginlik, usanç, acı, yorgunluk vb. duyguları belirten bir söz

  Of, bıktım artık! Of, kolum acıdı! Bu da ne karışık bir rüya imiş diye söyleniyordu. - Abdülhak Şinasi Hisar

Ata Sözleri ve Deyimler

• of bile dememek
• of çekmek

[isim]

• Trabzon iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[ticaret]

• Ağırlık yitimi

• Bir iş yapılırken çıkan artık parça

[sıfat]

• Eksik, noksan

Ata Sözleri ve Deyimler

• fire vermek

[sıfat]

[eskimiş]

• Ayrıntılarla ilgili, ayrıntı niteliğinde olan

• İkinci dereceden

[isim]

• Çaba, güç (II)