[isim]

• Tatil günlerini evinde geçiren yatılı öğrenci, er vb

Ata Sözleri ve Deyimler

• evci çıkmak

[isim]

• Küçük, sevimli ev

  Birbirinden bahçelerle, evlerle ayrılmış; güneş, çiçek, ağaç içinde evciklerdi. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Eve ve insana alışmış, kendisinden yararlanılabilen (hayvan), ehlî, yabani karşıtı

  Ham ağaçları evcile çeviririm, aşı yapmayı bilirim, budamayı bilirim. - Nezihe Araz

• Yerli

  Bunları kimi kez öteki türlerden özellikle toplumsal ve evcil dramlardan ayırmak kolay değildir. - Metin And

[isim]

• Genellikle kız çocuklarının ev işlerini örnek alarak oynadıkları oyun

  Tepede ev yerine evcilik oynayan ufacık bir kız gördüler. - Lâtife Tekin

[isim]

• Afyonkarahisar iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Evcil olma durumu

  İşler ilerledikçe dışarıdan geçenleri içeriye çağıran bir evcillik kazanırdı. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Evine, ailesine çok bağlı (kimse)

  Evcimen bir erkek.

• Ev işlerini iyi bilen, becerikli (kadın)

  Reçel, evlerde, evcimen hanımların ellerinde kıvamına eren bir bal değil midir? - Abdülhak Şinasi Hisar

• Evinde kendi hâlinde oturan, dışarıya çıkmayı sevmeyen

[isim]

[bitki bilimi]

• Köygöçüren

[isim]

• Evcilleşmek işi, ehlîleşme

[nesnesiz]

• Evcil bir duruma gelmek, ehlîleşmek

[isim]

• Evcilleştirmek işi, ehlîleştirme

[-i]

• Evcil bir duruma getirmek, ehlîleştirmek

[isim]

• Evcilleştirmek işi