[isim]

[hayvan bilimi]

• Kakım

[isim]

• İskambil, domino vb. oyunlarda bir işaretini taşıyan kâğıt veya taş, birli, bey

[sıfat]

• Bir işte başta gelen (kimse veya şey)

  As oyuncu.

[kimya]

• Arsenik elementinin simgesi

[isim]

[müzik]

• Notada duraklama zamanı ve bunu gösteren işaretin adı

  Dörtlük es. Sekizlik es.

Ata Sözleri ve Deyimler

• es geçmek

[kimya]

• Aynştaynyum elementinin simgesi

• Türk alfabesinin yirmi ikinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Üç

[kimya]

• Selenyum elementinin simgesi

[isim]

• Asma işi

• Afiş

Ata Sözleri ve Deyimler

• asıda olmak (veya kalmak)

[isim]

• Kulağın duyabildiği titreşim, seda, ün

  Şafağa doğru otomobil sesi duyuldu. - Falih Rıfkı Atay

[dil bilimi]

• Akciğerlerden gelen havanın ses yolunda oluşturduğu titreşim

  Mustafa sesimdeki alaycı tınıdan kuşkulandı. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Duygu ve düşünce

  Gençliğin sesini duyuran başka bir dergide ... - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Herhangi bir davranış, tutum karşısında uyanan ruhsal tepki

  Vicdanın sesi. Aklın sesi.

[müzik]

• Aralarında uyum bulunan titreşimler

Ata Sözleri ve Deyimler

• ses çıkarmamak (veya etmemek)
• ses çıkmamak
• ses etmek
• ses getirmek
• sesi ayyuka çıkmak
• sesi çıkmamak (veya kesilmek)
• sesini çıkarmamak
• sesini kesmek
• sesini kısmak
• sesini yükseltmek
• ses kesilmek
• ses vermek

[sıfat]

• Nicelik, nitelik, güç, süre, sayı bakımından eksik, çok karşıtı

  Heykel konularının parmakla sayılacak kadar az olduğunu ileri sürüyordu. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[zarf]

• Alışılmış olandan, umulandan veya gerekenden eksik olarak

Ata Sözleri ve Deyimler

• aza çoğa bakmamak
• aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz
• aza sormuşlar: "nereye?", "çoğun yanına" demiş
• az ateş çok odunu yakar
• az bulmak
• az buz olmamak
• az değil
• az gelmek
• az görmek
• az günün adamı olmamak
• azı çoğa saymak (veya tutmak)
• az kaldı (veya kalsın)
• az kaz, uz kaz, boyunca kaz
• az olsun, uz olsun
• az söyle, çok dinle
• az tamah çok ziyan getirir
• az veren candan, çok veren maldan
• az yiyen çok uyur, çok yiyen güç uyur

[eskimiş]

[kimya]

• Azot elementinin simgesi

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

[isim]

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde Yeniçeri Ocağının kaldırılmasından önceki güvenlik görevlisi

[eskimiş]

• Gece bekçisi

[isim]

• Bir şeyin özünü oluşturan ana öge, temel

• Bir iş veya sözde doğru biçim

  Bu işin esası böyle değil.

[sıfat]

• Ana, temel olarak alınan, başlıca, asal, esasi

  Esas düşünce. Esas görev.

Ata Sözleri ve Deyimler

• esasa bağlamak
• esasına bakarsan
• esası olmamak

[isim]

• Üzme, sıkıntı verme, üzgü

  Gün geçtikçe içimde anlaşılmaz bir eza uyanmaya başlamıştı. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Küf ve çürük gibi kokan

• Kokuşmuş

• Tatsız

Ata Sözleri ve Deyimler

• sası kokmak

[isim]

• Köpek dişlerinden sonra içeriye doğru, alt ve üst çenenin iki yanında beşer tane bulunan ve yiyecekleri öğütmeye yarayan dişlerin ortak adı, azı dişi, öğütücü diş

[halk ağzında]

• Öküz arabalarında ön ve arka yastıkları dingile bağlayan ağaç çivi

[isim]

• Genellikle su kıyılarında, bataklık yerlerde yetişen ince, açık sarı renkli kamış, hasır otu, kiliz, kofa

  Köyün saz kaplı, karanlık çökmüş damlarına seslendi. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

• Bu kamıştan yapılmış

[isim]

[müzik]

• Her tür müzik aracı, çalgı

• Türk halk müziğinde bağlama, cura, tar vb. mızraplı çalgıların genel adı

• Türk halk müziğinde kullanılan, gövdesi ağaçtan oyularak yapılmış, telli, uzun saplı çalgı, bağlama

  İnce ve yüksek bir sanat eseri olan saz da milliyetimizin bir hususiyetidir. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Birden çok çalgının bulunduğu takım

• Çalgılı eğlence yeri

[sıfat]

[eskimiş]

• Uygun, yaraşır, bir şeye değer

  Hele Topaç dedikleri o mollanın hâli görülmeye seza. - Sermet Muhtar Alus

[sıfat]

• Sağlam bir temele dayanmayan, köksüz, asılsız

  Esassız bir iş.

• Doğru olmayan, yalan

  Bazen bir toplum, olduğu gibi esassız, çok abartılmış, yanlış rivayetlere kapılıp gidiyordu. - Burhan Felek