EMİRGAZİ ile Oluşan Kelimeler (EMİRGAZİ Kelime Türetme)

EMİRGAZİ harflerinden oluşan 81 kelime bulunuyor. EMİRGAZİ kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Emirgazi kelimesinin anlamı nedir?" içeriklerine bakabilirsiniz.

8 Harfli Kelimeler

EMİRGAZİ₁₆, GAZİEMİR₁₆

5 Harfli Kelimeler

GAMZE₁₃, GİZEM₁₃, GERİZ₁₂, GİRME₁₀, GİRİM₁₀, GERİM₁₀, MAGRİ₁₀, EMRAZ₉, İZMİR₉, MİRZA₉, MEZRA₉, MEZAR₉, MARİZ₉, REMİZ₉, ZAMİR₉, AZERİ₈, ZİRAİ₈

4 Harfli Kelimeler

EZGİ₁₁, GEZİ₁₁, GAZİ₁₁, GRAM₉, GEMİ₉, İMGE₉, AZİM₈, ERGİ₈, GERİ₈, İMZA₈, İZAM₈, MİZA₈, MAZİ₈, RİGA₈, RİZE₇, ZİRA₇, AMİR₅, ERİM₅, EMİR₅, İMAR₅
Tümünü Gör

3 Harfli Kelimeler

GEZ₁₀, GAZ₁₀, GİZ₁₀, GEM₈, GAM₈, ERG₇, GRİ₇, GAR₇, ZEM₇, ZAM₇, ARZ₆, EZA₆, ZİR₆, ZER₆, ZAR₆, İMA₄, MİR₄, MAİ₄, RAM₄, ARİ₃
Tümünü Gör

2 Harfli Kelimeler

GE₆, AZ₅, İZ₅, ZE₅, AM₃, EM₃, İM₃, ME₃, Mİ₃, MA₃, AR₂, ER₂, RA₂, RE₂

AR (Kelime Kökeni: Fransızca are)

[isim]

100 m² değerinde yüzey ölçü birimi
Bir ar, kenarı on metre olan bir karenin alanıdır.

[isim]

Utanma, utanç duyma
Kınamazlar güzel sevse yiğidi / Güzel sevmek koç yiğide ar değil - Karacaoğlan

Ata Sözleri ve Deyimler

ar damarı çatlamış
ar dünyası değil kâr dünyası
ar etmek
arına dokunmak
ar namus tertemiz
ar ve hayâ perdesi yırtılmak
ar yılı değil, kâr yılı

Birleşik Kelimeler: ar belası

[kimya]

Argon elementinin simgesi

ER

[isim]

Erkek
Noksansız bir çeyiz ve düğünle iyi bir ere verilen Zeynep'in hissesi ayrılmıştır. - Tarık Buğra

[mecaz]

İşini iyi bilen, yetenekli kimse
Sanat eri çalışır, bir eser kor ortaya, onun güzel olduğuna inanır, o güzelliği herkesin anlamasını, kavramasını ister. - Nurullah Ataç

[sıfat]

[mecaz]

Kahraman, yiğit

[askerlik]

Rütbesiz asker, nefer
Düşman erleri arasında Fransızlar da vardır. - Salâh Birsel

[halk ağzında]

Koca

Ata Sözleri ve Deyimler

ere gitmek (veya varmak)
ere vermek
erim er olsun da yerim çalı dibi olsun
erine göre bağla başını, tencerene göre kaynat aşını
er kocar, gönül kocamaz
er lokması er kursağında kalmaz
er olan ekmeğini taştan çıkarır
er oyunu üçe kadar

Birleşik Kelimeler: erbaş, er bezi, erdişi, er ekmeği, er kişi, er meydanı, er suyu, acemi er, komando er, tam er, avcı eri, emir eri, gönül eri, hizmet eri, iş eri, sanat eri, yazın eri

[zarf]

[halk ağzında]

Erken
Er sabah kalktım ki sular çağlıyor - Halk türküsü

Birleşik Kelimeler: er ekmeği, er geç

[kimya]

Erbiyum elementinin simgesi

RA

[kimya]

Radyum elementinin simgesi

RE

Türk alfabesinin yirmi birinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[müzik]

Gam (II) dizisinde do ile mi arasındaki ses

[kimya]

Renyum elementinin simgesi

ARİ (Kelime Kökeni: Arapça ʿārī)

[sıfat]

[eskimiş]

Çıplak

Arınmış, soyutlanmış
Bu görüş her türlü edebî şişirmelerden ari bir görüştür. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

İran'dan geçerek Kuzey Hindistan'a yerleşen halk veya bu halktan olan kimse

Birleşik Kelimeler: Ari dil

AM

[isim]

[kaba konuşmada]

Dişilik organı

[kimya]

Amerikyum elementinin simgesi

EM

[isim]

[halk ağzında]

İlaç, merhem

Ata Sözleri ve Deyimler

eme seme yaramamak
eme yaramak

İM

[isim]

İşaret

Alamet

Birleşik Kelimeler: im bilimi, çizgi im, kesme imi

ME

Türk alfabesinin on altıncı harfinin adı, okunuşu

[isim]

Koyun, kuzu vb. hayvanların çıkardığı ses
Kara koyun kuzular kuzulamaz / Me deme - Fazıl Hüsnü Dağlarca

Mİ (Kelime Kökeni: İtalyanca mi)

[isim]

[müzik]

Gam dizisinde re ile fa arasındaki ses ve bu sesi gösteren nota işareti

İMA (Kelime Kökeni: Arapça īmāʾ)

[isim]

Dolaylı olarak anlatma, üstü kapalı olarak belirtme, işaretleme, anıştırma, ihsas
Başkalarına ima ile bile söylemekten çekindiğim en mahrem şeyleri bilen insandın sen. - Peyami Safa

Açıkça belirtilmeyen, dolaylı olarak anlatılan şey

Ata Sözleri ve Deyimler

ima etmek

MİR (Kelime Kökeni: Farsça mīr)

[isim]

[eskimiş]

Baş, kumandan, amir

Bey, emîr

Ata Sözleri ve Deyimler

mirim

Birleşik Kelimeler: miralay, mirliva

MAİ (Kelime Kökeni: Arapça māʾī)

[isim]

[eskimiş]

Mavi

RAM (Kelime Kökeni: Farsça rām)

[sıfat]

[eskimiş]

Boyun eğen, kendini başkasının buyruğuna bırakan

Ata Sözleri ve Deyimler

ram etmek
ram olmak

AMİR (Kelime Kökeni: Arapça āmir)

[isim]

Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse, mir
Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu. - Burhan Felek

[sıfat]

Buyuran, buyurucu

[ticaret]

Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse

Birleşik Kelimeler: amir hüküm, amiriita, emniyet amiri, idare amiri, ita amiri, kabin amiri, mülki idare amiri, saha amiri