[isim]

• Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan

  Yeni ev, Rüstem Efendi'ye kiraya verildi. - Yusuf Ziya Ortaç

• Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse

  Köylü memleketin efendisidir. - Atatürk

• Koca

  Bizim efendi artık geceleri de eve gelmiyor. - Cahit Uçuk

[ünlem]

• (efe'ndi) Hizmetlilere seslenilirken kullanılan bir söz

[ünlem]

• (efe'ndi) Erkekler için kullanılan bir seslenme sözü

  Efendi! Allah'ın emriyle kızını bana ver. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

[mecaz]

• Görgülü, nazik, kibar

[eskimiş]

• Eğitim görmüş kişiler için özel adlardan sonra kullanılan unvan

Ata Sözleri ve Deyimler

• efendiden bir adam
• efendi gibi yaşamak
• efendime söyleyeyim
• efendim nerede, ben nerede?

[ünlem]

• Bir sesleniş karşısında `buradayım` anlamında kullanılan bir söz

  Hasan! -Efendim!

• Anlaşılmayan bir sözü tekrarlatmak için söylenen bir söz

  Ne, ne, ne, ne dediniz efendim!

• Karşı çıkma, paylama cümlesini pekiştirmek için söylenen bir söz

  Olur mu, efendim! Bu ne sorumsuzluktur, bu ne hafifliktir böyle? - Zeyyat Selimoğlu

[isim]

• Efendiye yakışır özellik, efendice davranış

  Bu azade insanlarda her türlü adiliklerden uzak bir efendilik olduğu ne kadar da bellidir. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Efendi gibi

  Her hâli ile insancıl, sevecen, efendice bir tavırdır. - Haldun Taner

[zarf]

• (efendi'ce) Efendiye yaraşır bir biçimde, efendicesine

[isim]

[eskimiş]

• Bazı ailelerde çocukların babaları, gelinlerin kayınpederleri için kullandıkları saygı sözü