• Türk alfabesinin beşinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[halk ağzında]

• İş yapma

• Yapılan iş

[isim]

[halk ağzında]

• Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz

[isim]

• Düşünce

[isim]

• İplik

  Tavandan ip yumakları, urganlar, gemici fenerleri sarkardı. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Asarak öldürme cezası

Ata Sözleri ve Deyimler

• ip atlamak
• ipe çekmek
• ipe dizmek
• ipe gelesice
• ipe gitmek
• ipe sapa gelmemek
• ipe un sermek
• ipi (birinin) eline geçmek
• ipi çözmek
• ipi kırmak
• ipi koparmak
• ip inceldiği yerden kopar
• ipini çekmek
• ipini kırmak
• ipini koparmak
• ipin ucunu kaçırmak
• ipi sapı yok
• ipiyle kuyuya inilmez
• ip koptuğu yerden bağlanır
• iple çekmek
• ipleri birinin elinde olmak
• ip takmak
• ipten almak
• ipten kazıktan kurtulmuş
• ipten kuşak kuşanmak

• Türk alfabesinin yirminci harfinin adı, okunuşu

[isim]

• Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü

  Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor. - Ahmet Ümit

• Taban

  Tencerenin dibi.

• Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı

  Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi. - Ayşe Kulin

• Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü

  Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu. - Attila İlhan

[halk ağzında]

• Arka, kıç

  Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir. - Ercüment Ekrem Talu

Ata Sözleri ve Deyimler

• dibe vurmak
• dibi görünmek
• dibi görünmeyen sudan geçme
• dibi kırmızı mumla (veya bal mumuyla) mı çağırdım
• dibine darı ekmek
• dibine kadar
• dibini boylamak
• dibini bulmak
• dibini kurcalamak (veya karıştırmak)
• dibini tutmak

[isim]

[eskimiş]

• Edebiyatla uğraşan, edebî eser veren kimse, yazar

  Pek az hoşlandıklarım muhabirler, ediplerdir. - Falih Rıfkı Atay

[isim]

• Mayalı hamurdan yapılan, isteğe göre üzerine yumurta, kıyma, peynir, pastırma vb. konarak pişirilen, ince, yayvan yiyecek

Ata Sözleri ve Deyimler

• pide gibi