[sıfat]

• Ekilmiş olan, mezru

  Ekili tarla.

[isim]

[halk ağzında]

• Eldiven

• Ekin biçerken sol elin parmaklarına geçirilen, eldiven biçiminde, tahtadan yapılan bir araç

[denizcilik]

• Yelken dikenlerin kullandığı, madenî yüksüğü olan meşin eldiven

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[zarf]

• Başta, başlangıçta, önce, iptida

  Ortalıkta gergin bir hava esiyordu, ilkin yadırgamadım. - Adalet Ağaoğlu

[sıfat]

• İçinde kil bulunan

  Killi kütle. Killi şist.

[sıfat]

• Kindar

[isim]

• Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı

• Ekinlerde başak

• Külçe biçimindeki şeker

  Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. - Attila İlhan

[teklifsiz konuşmada]

• Baş, kafa

Ata Sözleri ve Deyimler

• kelle götürmek
• kelle koltukta gezmek
• kelle koparmak
• kelle koşturmak
• kelle kulak yerinde
• kelle sağ olsun da külah bulunur
• kellesinden olmak
• kellesini koltuğuna almak
• kellesini uçurmak
• kellesini vurdurmak
• kelleyi koltuğun altına almak
• kelleyi vermek

[edat]

[halk ağzında]

• `Sonra` edatı gibi, çıkma durumundaki sözlerin ardı sıra geldiğinde birbirine bağladığı iki yargıdan birincisini zorlayıcı bir sebep olarak gösteren bir söz

  Sen meram ettikten kelli, tekeden süt çıkarırım, ağam! diyordu. - Halikarnas Balıkçısı

[isim]

[bitki bilimi]

• Bir mantarla bir su yosununun ortak yaşamasıyla ortaya çıkan bitkilerin genel adı

[tıp]

• Kaşındırıcı bir deri hastalığı

[isim]

[kimya]

• Atom numarası 28, atom ağırlığı 58,71, yoğunluğu 8,9 olan, gümüş parlaklığında, demir sertliğinde, kolay işlenebilen ve kolayca tel durumuna getirilebilen bir element (simgesi Ni)

[isim]

• Üzerinde deney yapılan canlı veya şey

  Yeni denek adaylarıyla uğraşmak onun göreviydi. - Osman Aysu

[isim]

• İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz, emare

  Milletlerin hürriyet için yaptıkları fedakârlıklardan canlı deliller gösteriyordu. - Peyami Safa

[hukuk]

[mantık]

• Kanıt

  Elde hiçbir delil olmadığı için serbest bırakıldı. - Sait Faik Abasıyanık

[eskimiş]

• (deli:li) Kılavuz, rehber

[isim]

• Dar, küçük açıklık

  Anahtar deliği karanlıktı, içeriden belli belirsiz sesler geliyordu. - Yusuf Atılgan

• Dar, küçük çukur

  Küçük çocuk, kulübenin kenarına yığılmış taşlardan yukarıda bir deliğe sıkışmıştı. - Sait Faik Abasıyanık

• Küçük hayvan yuvası

  Fare deliği.

[sıfat]

• Delinmiş olan

  Hangi evden istedilerse gittim, dama çıktım, akan delik kiremidi buldum, yerine sağlam kiremit koydum. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[argo]

• Cezaevi

Ata Sözleri ve Deyimler

• deliğe tıkmak
• delik büyük, yama küçük
• delik eğirmek

[sıfat]

• Dili olan

• Konuşkan, sürekli ve tatlı konuşan, cerbezeli

  Daha çok küçük, dört yaşında bile yok. Öyle dilli ki kimseye laf bırakmıyordu. - Oktay Rifat

• Dedikoducu, ileri geri konuşan

  Benim işim yok senin o dilli kardeşlerinin arasında. - Necati Cumalı

[isim]

• Bir kimsenin dilediği şey, istek, talep, temenni, rica, murat

  Denizciler, koro hâlinde iyi dileklerini tekrarladılar. - Halikarnas Balıkçısı