[isim]

[halk ağzında]

• İş yapma

• Yapılan iş

[isim]

[halk ağzında]

• Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz

[isim]

[halk ağzında]

• Ağabey

[isim]

• Davranış, tavır

  Gül kokusunda saf ve masum bir eda, yaseminde romantik bir sevda hisseder gibi olurum. - İbrahim Alâeddin Gövsa

• Naz, işve

  Giyimi kuşamı tepeden tırnağa Paris modası ya, nazı edası hiç aşağı kalmıyor ki! - Attila İlhan

• Anlatış biçimi, tarzı

  Sonra birdenbire sözlerinin konferans edasını değiştirerek bana sordu. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Verme, ödeme, yerine getirme

  Bir zamanlar gözünde büyüttüğü adama bir nevi minnet borcu edası olmalıydı bu. - Osman Aysu

Ata Sözleri ve Deyimler

• eda etmek

[sıfat]

[eskimiş]

• Çok aşağı, en alt düzeyde

  İlmin âlâsı da olur, ednası da! - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

[halk ağzında]

• Yumuşak ve renkli sahtiyandan yapılmış yarım konçlu lapçın

• Kısa çizme

[isim]

• Fiyat, paha, değer

  Bu kitabın ederi ne kadar?

[isim]

[dil bilgisi]

• Tek başına anlamı olmayan, sonuna geldiği sözle cümledeki diğer kelimeler arasında ilişki kuran kelime türü, ilgeç: Ev gibi huzur köşesi olmaz. Çocuk sabaha karşı uyudu

[isim]

• Yapılmış, gerçekleşmiş iş, amel, fiil

  Günlük yaşamımıza şöyle bir baksak her edimimizin altında umutluluk bulunmadığını görürüz. - Melih Cevdet Anday

[felsefe]

• İnsan davranışı

[hukuk]

• Alacaklının isteyebileceği ve borçlunun yapmak zorunda olduğu davranış, ivaz

[ruh bilimi]

• Belirli bir durumla karşılaştığı zaman kişinin yapabildiği davranış

[isim]

• Edinilen, kazanılan şey

[isim]

• Türkiye'nin Marmara Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[sıfat]

• Herhangi bir biçim ve görünüşlü olan

• Tavırları hoş olan, nazlı, işveli

[sıfat]

• Edat bulunduran

[isim]

• Edilmek işi

  Çaylarımıza koşarlar, evimize davet edilmeyi nimet bilirler, etrafımızda dolaşırlar. - Hüseyin Cahit Yalçın

[sıfat]

• Edimi olan

[isim]

• Kazanma, iktisap