E ile Başlayan N ile Biten Kelimeler

E ile başlayan N ile biten 120 kelime bulundu.N ile başlayan E ile biten kelimeler

Ayrıca, "En kelimesinin anlamı nedir? İçinde en olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

ELEKTRİFİKASYON₂₅

13 Harfli Kelimeler

EMPROVİZASYON₃₂

11 Harfli Kelimeler

EKSPOZİSYON₂₄, ENFORMASYON₂₃, ENVESTİSMAN₂₀, ENTEGRASYON₁₉, ERADİKASYON₁₇, ELİMİNASYON₁₆

10 Harfli Kelimeler

ENJEKSİYON₂₃, ENTİPÜFTEN₂₂, ENGİZİSYON₂₁, EVCİKKIRAN₂₀, ENFEKSİYON₂₀, ELEKTROJEN₂₀, ENDÜKSİYON₁₈, ELEKTROFON₁₈, ESKALASYON₁₅, ETEKSERPEN₁₅, ELEŞTİRMEN₁₄

9 Harfli Kelimeler

EVOLÜSYON₂₂, ENFLASYON₁₉, ERUPSİYON₁₈, EPİLASYON₁₇, EŞANTİYON₁₅, ENSTRÜMAN₁₃, ENTERESAN₁₀

8 Harfli Kelimeler

EVVELDEN₂₂, ENTERFON₁₅, EZBERDEN₁₅, ERZİNCAN₁₄, EBEDİYEN₁₄, ETTİRGEN₁₂, ENDOKRİN₁₁, ELBİSTAN₁₁, EROİNMAN₁₀, ERKENDEN₁₀, ELEKTRON₉, EMANETEN₉

7 Harfli Kelimeler

ERGUVAN₁₈, EŞOFMAN₁₈, EVİRGEN₁₇, EVCİMEN₁₇, EBEVEYN₁₇, ESPİYON₁₅, EĞİTMEN₁₅, EĞİRMEN₁₅, ELDİVEN₁₅, ELDİVAN₁₅, EROZYON₁₄, EZİLGEN₁₄, EFLATUN₁₄, EPSİLON₁₃, EDİSYON₁₃, EDİLGİN₁₃, EDİLGEN₁₃, ENCÜMEN₁₃, ERGANUN₁₂, EKİPMAN₁₂
Tümünü Gör

6 Harfli Kelimeler

ELÖPEN₁₆, ERİVAN₁₂, EGEMEN₁₁, ERİGEN₁₀, ESASEN₈, ERBAİN₈, ETALON₇, ETAMİN₇, ELAMAN₇, ELEMAN₇, ERİTEN₆, ETİLEN₆

5 Harfli Kelimeler

EVGİN₁₅, EHVEN₁₅, EYVAN₁₃, EFSUN₁₃, EVSİN₁₂, EZGİN₁₂, EVREN₁₁, ELVAN₁₁, ERGİN₉, ERGEN₉, ELGİN₉, ENGİN₉, EŞKİN₈, ERZİN₈, ELDEN₇, EOSEN₇, ERBİN₇, ERDEN₇, ERMİN₆, EROİN₆
Tümünü Gör

4 Harfli Kelimeler

EĞİN₁₁, EVİN₁₀, EZAN₇, ESİN₅, ESEN₅, EMİN₅, EMEN₅, EMAN₅, ERİN₄, EREN₄, ETEN₄, EKİN₄, ELAN₄

2 Harfli Kelimeler

EN₂

EN

[isim]

Bir yüzeyde boy sayılan iki kenar arasındaki uzaklık, genişlik, boy, uzunluk karşıtı
Kumaşın eni. Yolun eni. Kâğıdın eni.

[isim]

[halk ağzında]

Hayvanlara veya eşyaya vurulan damga, işaret

[zarf]

Başına geldiği sıfatların üstün derecede olduğunu gösteren kelime
En iyi adamını yollamış buraya. - Ahmet Ümit

Ata Sözleri ve Deyimler

en kötü günümüz böyle olsun

Birleşik Kelimeler: en aşağı, en azından, enberi, enöte

ERİN

[sıfat]

Ergen

EREN

[isim]

[din bilgisi]

Ermiş
Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi. - Ömer Seyfettin

Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

erenlerin sağı solu (belli) olmaz

Birleşik Kelimeler: alperen

ETEN

[isim]

[halk ağzında]

Etene

Yemişlerin yenilen bölümü

EKİN

[isim]

Tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum
Yağmur, vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli. - Tarık Buğra

Kültür, hars

Birleşik Kelimeler: ekin biti, ekin iti, ekin kargası

ELAN (Kelime Kökeni: Arapça elān)

[zarf]

[eskimiş]

Şimdi, şu anda, hâlâ, henüz, daha
Zaten evlerinde elan sinide, yer sofrasında yemek yiyorlar. - Refik Halit Karay

ESİN

[isim]

Etkilenme, çağrışım veya içe doğmayla akla gelen yaratıcı duygu, düşünce, ilham
Bir roman, bir müzik parçası için esin kaynağı olabilir. - Adalet Ağaoğlu

[halk ağzında]

Sabah yeli

ESEN

[sıfat]

Ruhsal ve bedensel olarak sağlıklı, sıhhatli, salim

Ata Sözleri ve Deyimler

esen kalmak

Birleşik Kelimeler: sağ esen

EMİN (Kelime Kökeni: Arapça emīn)

[sıfat]

Güvenli
Bebesini emin ellere mi bırakmıştı acaba? - Ayşe Kulin

Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz
Dağlar hiçbir zaman emin değildir. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Şüphesi olmayan
Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler. - Halit Ziya Uşaklıgil

[isim]

[tarih]

Osmanlı Devleti'nde bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi
Şehremini.

Ata Sözleri ve Deyimler

emin olmak

Birleşik Kelimeler: yediemin, defter emini, sandık emini, sürre emini, şehremini

EMEN

[isim]

[halk ağzında]

Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

EMAN (Kelime Kökeni: Fransızca éman)

[isim]

Radyoaktif cisimlerde ölçü birimi

ERİTEN

[sıfat]

[kimya]

İçinde katı bir madde eriyebilen veya katı bir maddeyi eritebilen (sıvı)

ETİLEN (Kelime Kökeni: Fransızca éthylène)

[isim]

[kimya]

Yanıcı, renksiz, az kokulu, 0,97 yoğunluğunda karbon ve hidrojen birleşimi

ERMİN (Kelime Kökeni: Fransızca hermine)

[isim]

[hayvan bilimi]

Kakım

EROİN (Kelime Kökeni: Fransızca héroïne)

[isim]

Morfinden kimyasal yolla elde edilen uyuşturucu bir madde
Ama kısa süre sonra üzerinde eroinle ele geçmiş. - Ahmet Ümit