[isim]

• Akmak işi

[halk ağzında]

• Reçine, çam sakızı, akındırık

[isim]

• Değişik renkli üst üste iki katmandan oluşan ve üstteki katmanına kabartma bir desen yapılan değerli taş

[isim]

• Silah olarak kullanılan, ucu sivri, iki ağzı da keskin uzun bıçak

  Bu bıçak, sapına bez sarılmış, küçük çapta bir kamaydı. - Sait Faik Abasıyanık

[madencilik]

• Açılmış olan boşluklarda tavan ve yanlardan taş veya cevher parçalarının düşmesini önlemek amacıyla tahkimat elemanları üstüne veya arkasına yerleştirilen bir tahkimat parçası

• Kütüğü yarmak için kullanılan ucu sivri, yassı, enli çivi, takoz, kıskı

[askerlik]

• Topun gerisini kapayan kapak

  Köy değirmenlerinde top kaması döküldüğüne şahit oldum. - Aka Gündüz

[halk ağzında]

• Oyunda kazanılan her parti

[halk ağzında]

• Oyunda sayı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kama basmak

[isim]

[anatomi]

• Bacakların bilekten aşağıda bulunan ve yere basan bölümü

• Bacak

• Birtakım şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri

  İskemlenin bir ayağı kırık. Bu köprünün dört ayağı var.

• Vücudun belden aşağı bölümü

  Ayağına bir pantolon çekti.

• Yürüyüşün ağırlık veya çabukluk derecesi

  Senin ayağınla köye akşama kadar varamayız.

• Basamak

• Futun küpü alınarak hesaplanan değer

[halk ağzında]

• Mayalardan önce, makama uygun olarak çalınan veya söylenen beste

• Yarım arşın veya 30,5 santimetre uzunluğundaki ölçü birimi, kadem, fit, fut

[coğrafya]

• Göl ayağı

[edebiyat]

• Halk edebiyatında koşuklarda kısa yedekli dizeler

[edebiyat]

• Halk edebiyatında uyak

  Mânicilerin kafa yormadan buldukları ayaklar Cenap'ı şaşkınlıktan şaşkınlığa sürükler. - Salâh Birsel

[matematik]

• Bir doğrunun başka bir doğruyu veya bir düzlemi kestiği nokta

  Dikme ayağı.

[spor]

• Karakucak ve yağlı güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş dereceden biri

[spor]

• Altılı ganyanda yer alan her bir koşu

[madencilik]

• Kömür ocaklarında kömürün çıkarıldığı galeri

Ata Sözleri ve Deyimler

• ayağa düşmek
• ayağa fırlamak
• ayağa kaldırmak
• ayağa kalkmak
• ayağı (veya ayakları) dolaşmak
• ayağı (veya ayakları) suya ermek
• ayağı alışmak
• ayağı almak
• ayağı düşmek
• ayağı düze basmak
• ayağı gitmemek
• ayağı ile gelmek
• ayağına (veya ayaklarına) kapanmak
• ayağına bağ olmak
• ayağına bağ vurmak
• ayağına çağırmak
• ayağına çelme takmak
• ayağına dolanmak (veya dolaşmak)
• ayağına düşmek
• ayağına geçirmek
• ayağına gelmek
• ayağına getirmek
• ayağına gitmek
• ayağına ip takmak
• ayağına kira istemek
• ayağına sağlık
• ayağına sıcak su mu, soğuk su mu dökelim?
• ayağına sıkmak
• ayağına üşenmemek
• ayağında donu yok, fesleğen ister (veya takar) başına
• ayağını (veya ayaklarını) altına almak
• ayağını (veya ayaklarını) öpeyim
• ayağını (veya ayaklarını) sürümek
• ayağını alamamak
• ayağını bağlamak
• ayağını çekmek
• ayağını denk almak
• ayağını denk basmak
• ayağını giymek
• ayağını kaydırmak
• ayağını kesmek
• ayağının (veya ayaklar) altında
• ayağının (veya ayaklarının) altını öpeyim
• ayağının altına almak
• ayağının altına karpuz kabuğu koymak
• ayağının bağını çözmek
• ayağının bastığı yerde ot bitmez
• ayağının pabucunu başına giymek
• ayağının pabucu olamamak
• ayağının tozu ile
• ayağının tozunu silmeden
• ayağının türabı olmak
• ayağını sıcak tut, başını serin; gönlünü ferah tut, düşünme derin
• ayağını tek almak
• ayağını vurmak
• ayağını yorganına göre uzat
• ayağı yerden kesilmek
• ayağı yürüten baştır
• ayak açmak (veya vermek)
• ayak almadık taş olmaz, başa gelmedik iş olmaz
• ayak almak
• ayak atmak
• ayak atmamak
• ayak ayak üstüne atmak
• ayak basmak
• ayak basmamak
• ayak çekmek
• ayak değiştirmek
• ayak diremek
• ayaklar altına almak
• ayaklar baş, başlar ayak olmak
• ayakları geri geri gitmek
• ayaklarına (veya ayağına) kara su (veya sular) inmek
• ayaklarının (veya ayağının) ucuna basmak
• ayaklarını yerden kesmek
• ayakları üstünde durmak
• ayakları yere değmemek
• ayak sürümek
• ayak tutmak
• ayak uydurmak
• ayak üstünde olmak
• ayak vermek
• ayak yapmak

[isim]

• Adanılan şey, nezir

  Hanım, bu aldığınız şeylerin adağını unuttunuz. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

• adak adamak

[isim]

• Büyük ve sert taş kütlesi

  Yolun kenarındaki kayanın üstüne küfesini koydu. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

• Kayaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• kaya gibi
• kaya uçmazsa dere dolmaz

[isim]

• Giysilerin boyna gelen, boynu çeviren bölümü

  Paltosunun yakasını kaldırıp tenha caddeyi tutturdu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Giysilerin boyna gelen bölümüne eklenen ve türlü biçimlerde olan parçası

• Kıyı, kenar, taraf

  Sokağın karşı yakasına geçtiler. - Memduh Şevket Esendal

• Eğik yerey

• Yapıların saçaklarında, suyun içeriye sızmasını önlemek için kiremidin altıyla oluk arasına konulan metal levha

• Semt

[denizcilik]

• Sahil

[denizcilik]

• Yelkenlerin kenar ve köşeleri

Ata Sözleri ve Deyimler

• yaka bir tarafta, paça bir tarafta
• yakadan atmak
• yakadan geçirmek
• yaka ısırmak
• yakası açılmadık
• yakasına (veya yakasından) asılmak (veya yapışmak)
• yakasına çökmek
• yakasına sarılmak
• yakasını bırakmamak
• yakasını kaptırmak
• yaka silkmek
• yakayı (veya yakasını) kurtarmak (veya sıyırmak)
• yakayı ele vermek

[isim]

• Aymak işi

[isim]

• İnsan

• Erkek kişi

  İyi bir adam isterse, babası da verirse varacak. - Memduh Şevket Esendal

• Birinin yanında bulunan ve işini yapan kimse

  Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar. - Kemal Tahir

• Birinin yararlandığı, kullandığı kimse

  Hemen hepsi para çevrelerinin adamlarıydı. - Cemil Meriç

• Daima birinin yanında olan, onu destekleyen, isteklerini yerine getiren kimse

  O benim adamımdır, hiçbir ricamı geri çevirmez.

• Görevli kimse

  Artık şunları toplatsak, dedi, kavasa söyleseniz de bir adam buluverse. - Refik Halit Karay

• İyi huylu, güvenilir kimse

• Bir alanı benimseyen kimse

[halk ağzında]

• Eş, koca

Ata Sözleri ve Deyimler

• adama benzemek (veya dönmek)
• adam adama gerek olur
• adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil
• adam adamdan korkmaz, utanır
• adam adamı bir kez aldatır
• adam almamak
• adam beğenmemek
• adamdan saymak
• adam değilim
• adam etmek
• adam gibi
• adamı
• adamın adı çıkacağına canı çıksın
• adamına göre
• adamın iyisi işbaşında (veya alışverişte) belli olur
• adamın kötüsü olmaz, meğer züğürt ola
• adamın yere bakanından, suyun yavaş akanından kork
• adam içine çıkmak
• adam içine karışmak
• adam kullanmak
• adam olacak çocuk bokundan belli olur
• adam olana bir söz yeter
• adam olana çok bile
• adam olmak
• adam sanmak
• adam sen de!
• adam sırasına geçmek (veya girmek)
• adam yerine (veya hesabına) koymak

[isim]

[eskimiş]

• Yokluk

  Ne civarda bir köy var ne bir evin hayali / Sonun ademdir, diyor insana yolun hâli - Faruk Nafiz Çamlıbel

[isim]

• Dinî inanışlara göre dünya üzerindeki ilk insan, Âdem Baba

[isim]

• İnsan, insanoğlu, adam

[isim]

• Karelere ayrılmış zemin üzerinde on altı taşla iki kişi arasında oynanan oyun

  Gürültüsüz oyun isterseniz gelin damaya. - Mehmet Akif Ersoy

Ata Sözleri ve Deyimler

• dama demek

[isim]

• Bazı maddeleri korumak, belirli bir parlaklık kazandırmak veya boyamak için kullanılan, saydam veya donuk cama benzeyen cila

[isim]

• Birbirine benzer veya aynı cinsten olan şeylerin oluşturduğu bütün, takım, öbek, grup

  Tarla kuşları Mustafa'nın sabanı altından yeni kurtulmuş olan kaba çığır üzerine kümeyle konarak buldukları tohumlara gaga çalmakta idiler. - Nabizade Nâzım

• Tümsek biçimindeki yığın

• Tomar

[eğitim bilimi]

• Bir sınıfta öğrencilerin, belli bir eğitim ve öğretim amacıyla bir süre için oluşturdukları takım veya öbek

[spor]

• Durum ve nitelikleri göz önünde bulundurularak belli sayıdaki takımdan oluşturulan alt grup

[spor]

• Koşularda, kendiliğinden oluşan yarışçı gruplarının her biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• kümeden düşmek
• kümeye çıkmak

[isim]

• Damga, mühür

[sinema]

[televizyon]

• Belirlenmiş sürelerde çalışanlara ödenen ücret

[isim]

• Toz ilaçların içine konulduğu, yutulmaya uygun, güllaçtan küçük kap

  Cebinden bir hap kutusu çıkarıp iki kaşeyi bir arada yuttu. - Haldun Taner

[isim]

• Kalın, kışlık bir tür yün kumaş

[zarf]

• Aynı biçimde, kezalik