[isim]

• Giyecek, yorgan vb.nin bazı yerlerine ilikleyici veya süs olarak dikilen kemik, metal, sedef gibi sert maddelerden yapılmış küçük tutturma aracı

  Sımsıkı bağlanmış bir örme kese çıkarıyor, birer birer düğmelerini çözüyor. - Reşat Nuri Güntekin

• Çevrilmek veya üzerine basılmak yoluyla bir elektrik akımını açan, kapayan, herhangi bir makineyi işleten veya durduran parça

  Radyonun düğmesi.

[hayvan bilimi]

• Üst deri altındaki kıkırdak ve yağdan oluşmuş düğme biçimindeki çıkıntı

  Kalkan balığının düğmeleri.

[isim]

[halk ağzında]

• Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur

• Pirinç

[-i]

[halk ağzında]

• Düğüm yapmak

[isim]

• Evlenme veya sünnet dolayısıyla yapılan tören, eğlence, cemiyet

  Babam düğünün savaştan sonraya kalmasını uygun görmüş. - Aka Gündüz

[mecaz]

• Bir olayı kutlamak için yapılan büyük eğlence veya tören

Ata Sözleri ve Deyimler

• düğün aşıyla dost ağırlanmaz
• düğün bayram etmek
• düğün değil bayram değil, eniştem beni niye öptü
• düğün olur iki kişiye, kaygısı düşer deli komşuya
• düğününde kalburla (veya elekle) su taşımak

[sıfat]

• Düğmesi olan

  Yukarıya kadar düğmeli bir botu vardı. - Halit Fahri Ozansoy

• Düğme ile tutturulan

[isim]

• İplik, ip, halat vb. bükülebilir şeyleri kıvırıp kendi üzerine veya birbirine dolayarak yapılan boğum

[mecaz]

• Anlaşılamayan, çözülemeyen karışık durum

[bilişim]

• Bilgisayar ağında başka birimlerle iletişim kurma yeteneği olan yazıcı, sunucu, bilgisayar vb. birim

[edebiyat]

• Edebî eserlerde çapraşık olguların çözümlenmeden önce toplandığı en büyük merak unsuru

[fizik]

• Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan kararlı dalgalarda titreşim genliğinin sıfır olduğu noktalardan her biri

  Ardışık iki düğüm arası bir yarım dalga uzunluğudur.

Ata Sözleri ve Deyimler

• düğüm atmak
• düğümü (veya düğümünü) çözmek
• düğüm üstüne düğüm vurmak (atmak)
• düğüm vurmak

[isim]

• Düğüm

Ata Sözleri ve Deyimler

• düğmük atmak

[isim]

• Düğmelemek işi

[isim]

• Düğme, fermuar, boncuk vb. yapan veya satan kimse

[-i]

• Bir şeyin düğmesini iliğine geçirmek, iliklemek

[isim]

• Düğmelenmek durumu

[sıfat]

• Düğümlenmiş olan

• Budaklı

  Yüksek çınarların yamru yumru düğümlü dalları henüz yapraklarla örtülmemişti. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Sorunlu, karışık

[nesnesiz]

• Düğmeleme işine konu olmak veya düğmeleme işi yapılmak, iliklenmek

[isim]

• Düğümlemek işi

[sıfat]

• Düğmesi olmayan

  Üstüne boynundan geçen, düğmesiz, yamalı ve partal bir yelek geçirmiş. - Sait Faik Abasıyanık

• Düğme ile tutturulamayan