[isim]

• Eniklemek işi

[sıfat]

• Bitişken

[nesnesiz]

• Bir şeye elle dokunulmak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ellenmiş dillenmiş

[isim]

• İkilenmek işi

[isim]

• İneklemek işi

[isim]

• İliklemek işi

[isim]

• Nemli olma durumu

[isim]

• Denli olma durumu

[-i]

• İşitmek için kulak vermek

  Konağın hesabını sen söylersin, ben de dinlerim. - Abdülhak Şinasi Hisar

• Birinin sözünü, öğüdünü kabul edip gereğince davranmak

  Beni dinlersen bu işten vazgeç.

• Kulakla veya dinleme aletiyle hastayı muayene etmek

  Doktor kalkar. Kulağını bu gösterilen yere dayar. Dinler. - Ömer Seyfettin

[mecaz]

• Uymak, baş eğmek, itaat etmek

  Şaşkınım, çenem, dudaklarım, dilim sanki artık beni dinlemiyorlar. - Ahmet Ümit

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Ayakta durmak

• Ayağa kalkmak, dik durmak

  Önce ayaklarıyla, kollarıyla bir diz çöküp bir dinelerek ölçü aldılar. - Lâtife Tekin

[-e]

[mecaz]

• Karşı koymak, kafa tutmak

[isim]

• Dillenmek işi

[isim]

• Diklenmek işi

  Ama karısının diklenmesi yüreğine oturdu. - Lâtife Tekin

[nesnesiz]

• Sadaka istemek

  Cami kapısında avuç açar dilenirim de onun evine gitmem. - Memduh Şevket Esendal

[-den]

[mecaz]

• Kendisini acındırarak bir kimseden bir şey istemek

  Karşılığı beklenen sevgiye sevgi denmez / Sevdalılar yalvarır fakat bir şey dilenmez - Faruk Nafiz Çamlıbel

[nesnesiz]

• Dilme işi yapılmak

[nesnesiz]

• Delme işi yapılmak

  Kızın kulağı delindi.

• Bir şeyde delik oluşmak

  Biz burada hepimiz karaciğerimiz delinerek ölmeye mahkûmuz. - Nazım Hikmet

[mecaz]

• Çiğnenmek, uyulmamak, aykırı davranılmak

  Yöneticinin koyduğu yasaklar delindi.