• Türk alfabesinin beşinci harfinin adı, okunuşu

[isim]

[halk ağzında]

• İş yapma

• Yapılan iş

[isim]

[halk ağzında]

• Birbiriyle iyi anlaşan iki yaşlının baş başa kalışını anlatan Edi ile Büdü, Şakire Dudu deyiminde geçen bir söz

[isim]

[halk ağzında]

• Ağabey

[isim]

• Düşünce

[isim]

• Bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı belirti, nişan, alamet, emare

  Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

  Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ipucu, emare

  Cinayet izleri.

• Bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

  O çağ uygarlığından iz kalmadı.

[matematik]

• Bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Ata Sözleri ve Deyimler

• iz bırakmak
• izi belirsiz olmak
• izinden yürümek
• izine basmak
• izine dönmek
• izine düşmek
• izine uymak
• izini düşürmek
• izini kaybetmek
• izi silinmek
• iz sürmek

• Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu harfinin adı, okunuşu

[isim]

[eskimiş]

• Göz

[isim]

• Torunu olan erkek, büyükbaba, büyükpeder

  Dedenin kabri yanında bir çukur kazılmış. - Yusuf Ziya Ortaç

• Büyükbabadan başlayarak geriye doğru atalardan her biri

• Mevlevi tarikatında çile doldurmuş olan dervişlere verilen unvan

[ünlem]

[teklifsiz konuşmada]

• Yaşlı erkeklere söylenen bir seslenme sözü

Ata Sözleri ve Deyimler

• dede (veya dedesi) koruk yer, torununun dişi kamaşır

[isim]

[anatomi]

• Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer

  Bir iskemlede ellerini dizlerine sermiş, sessizce oturuyordu. - Ayla Kutlu

• Oturulduğunda uyluğun üst yanı

Ata Sözleri ve Deyimler

• diz çökmek
• dize gelmek
• dize getirmek
• dizi (veya dizinin) dibinden ayrılmamak
• dizini (veya dizlerini) dövmek
• dizleri kesilmek (veya tutmamak)
• dizlerine kapanmak
• dizlerine kara su inmek
• dizlerinin bağı çözülmek

[isim]

• Yalnız bir ailenin oturabileceği biçimde yapılmış yapı

• Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut, hane

  Ana oğul, yeni kiraladıkları eve bir pazar günü taşındılar. - Necati Cumalı

[mecaz]

• Aile

  Evine bağlı bir adam.

[eskimiş]

• Soy, nesil

Ata Sözleri ve Deyimler

• ev açmak
• ev alma, komşu al
• ev bozmak
• evde kalmak
• evdeki pazar (veya hesap) çarşıya uymaz
• eve çıkmak
• ev ev dolaşmak (veya gezmek)
• evi ev eden avrat
• ev işletmek
• evlerden ırak (veya uzak)
• evlere şenlik
• ev tutmak

• Türk alfabesinin yirmi yedinci harfinin adı, okunuşu

[bağlaç]

• İki kelime veya iki cümle arasına girerek aralarında bir bağ olduğunu anlatan söz

  Galiba bir vehme kapılıyorum ve galiba bir hastalık beynimi kemiriyor. - Aka Gündüz

[isim]

• Şiirin satırlarından her biri, mısra

  İkinci dizenin sonunda, 'gözlerinin renginden'i okurken Belkıs kesti. - Necati Cumalı

[isim]

• Safra (II)

Ata Sözleri ve Deyimler

• ödü bokuna karışmak
• ödü kopmak (veya patlamak)
• ödünü koparmak (veya patlatmak)

[bitki bilimi]

• Öd ağacı

• Bu ağacın kıyılmış parçalarından yapılan tütsü

  Derinlerden gelen öd ve günlük kokuları etrafı ve havayı sardı. - Ahmet Hikmet Müftüoğlu

[isim]

• Korkunç, çok iri ve olağanüstü güçlü masal yaratığı

  Abdülhak Hamit Bey, fevkalbeşer bir devden daha güzel bir mahluktur. - Yahya Kemal Beyatlı

[sıfat]

• Olağanüstü irilikte olan

  Dev vücudu içinde bir genç kız hassasiyeti taşıyor. - Yusuf Ziya Ortaç

[sıfat]

[mecaz]

• Çok büyük, çok önemli

  Dev şirketler. Dev bir yazar.

Ata Sözleri ve Deyimler

• dev adımlarla ilerlemek
• dev gibi

[isim]

[felsefe]

• Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı

  Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. - Haldun Taner

• `Kendine, kendi kendini` anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz

  Öz eleştiri, öz yönetim.

• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre

  Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü.

• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça

[zamir]

• Kendi, zat

  Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme - Karacaoğlan

[mecaz]

• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde

  Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde. - Aka Gündüz

[bitki bilimi]

• Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm

  Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• özü sözü bir (olmak)

[sıfat]

• Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan

  Size öz evladım gibi davranacağım. - Ayşe Kulin

• İçine, arılığını, saflığını bozacak hiçbir şey karışmamış olan, saf, arı(I)

[isim]

[halk ağzında]

• Dere, çay

• Sulak, verimli yer