[isim]

• Canlıların üremesi sonucu ortaya çıkan yeni birey veya bireylerin bütünü, zürriyet, nesil

  Macarların çoğunun bize benzeyişinin bir nedeni de bu döl karışmasıdır. - Haldun Taner

• Yavru, çocuk

  Yârenlik mi ediyordun, Kara Osman'ın dölüyle? - Turan Oflazoğlu

Ata Sözleri ve Deyimler

• döl almak
• döl vermek

[sıfat]

[halk ağzında]

• Ağırbaşlı, uslu, ağır davranışlı

  Oysaki Fatih'in dölek bir kişi olduğu belli, uzun uzun hazırlamış İstanbul'un alınmasını, düşünmüş, hesaplamış da öyle girişmiş o işe. - Nurullah Ataç

• Düz, engebesiz (toprak parçası)

  Dölek yer.

[isim]

[biyoloji]

• Oğulcuğun gelişimini büyük ölçüde tamamladığı, bütün organ taslaklarının oluştuğu üçüncü aydan doğuma kadarki durumu, cenin, fetüs

[isim]

• Döllemek işi, ilkah

[isim]

[biyoloji]

• Erkek gametle dişi gametin kaynaşmasıyla yumurtacığın oğulcuk durumuna gelmesi, aşılanma, ilkah

• Tozlaşma

[-i]

[biyoloji]

• Erkek gamet bir yumurtacıktaki dişi gametle kaynaşmayı sağlayarak yumurtacığı tam bir hücre durumuna getirmek, ilkah etmek

[nesnesiz]

• Dölleme işine konu olmak

[isim]

• Döllenme işi

[sıfat]

• Döllenmemiş olan