[isim]

• Dökülmüş, saçılmış şeyler

  Onlar kendi küfleri, kendi yırtık pırtıkları, kendi döküntüleriyle yaşayabiliyorlar. - Yahya Kemal Beyatlı

• Bir topluluktan geri kalmış kimseler

• Bozuntu

• Deniz yüzüne yakın, üzerinde dalgaların çatladığı kaya kümesi

• Kâğıtçılıkta üretimin herhangi bir safhasında ıskartaya çıkan, genellikle tekrar hamur durumuna getirilen, yaş ve kuru biçimleri olan kâğıt veya karton artığı

[mecaz]

• Değersiz, bayağı, ayaktakımından olan kimse

  Meşrutiyete uygun yönetim, yurt hainlerinin döküntüleriyle kurulamaz. - Hüseyin Cahit Yalçın

[sıfat]

[mecaz]

• İşe yaramayan, değersiz, kötü, berbat

  Şoföre önce kentin en döküntü mahallelerinin adını söylediler. - Çetin Altan

[tıp]

• Bazı hastalıklarda görülen çıban, leke, uçuk, kızarıklık vb. belirti

[coğrafya]

• Parçalanan taşların yamaç aşağı kayması, yuvarlanması, etekte birikmesiyle oluşan yer

[sıfat]

• Döküntüsü olan

  Ortalıkta yorgan, döşek, sandık, sepet tıpkı yangından kaçmış ailelerin döküntülü, bıkkın tablosu... - Çetin Altan

[tıp]

• Deride döküntü ile görülen, döküntü ile beliren (hastalık)

[sıfat]

• Döküntüsü olmayan