[isim]

• Durmak işi

  Bu rakkasın durmasına hiçbirimiz alışık değilizdir bu evde, o hep aynı ahenkle sallanmalı. - Ahmet Muhip Dranas

[nesnesiz]

• Hareketsiz durumda olmak

  Motorlu su taşıtlarından biri de kanal rıhtımının tam bizim önümüze düşen bir noktasında demir atmış duruyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• İşlemez olmak, çalışmamak

  Bileğimdeki saat durmuş. - Aka Gündüz

• Bir yerde bir süre oyalanmak, eğlenmek, eğleşmek, tevakkuf etmek

  Yolda nerede çeşme gördümse durdum, elimi yüzümü yıkadım, su içtim. - Necati Cumalı

• Dinmek, kesilmek

  Yağmur durdu.

• Varlığını sürdürmek

  Türklerin yüzlerce yıl önceki kitabeleri hâlâ duruyor.

• Var olmak

  Bu kadar dersim dururken sinemaya nasıl gideyim?

• Beklemek, dikilmek

  Oturacak değil, ayakta duracak yer yok. - Reşat Nuri Güntekin

• Yaşamak

  Anneannen duruyor mu?

• Birisinin malı olarak bulunmak veya o malla ilişkisi olmak

  Yazlık eviniz hâlâ duruyor mu?

• Kalmak

  Artık çok durmamış, yanındaki hanımla birlikte balodan çıkmış. - Mahmut Yesari

• Bir yerde olmak veya bulunmak

  Aspirin getirmeyeceğini adı gibi biliyordu çünkü çekmecesinde dokunulmamış bir kutu duruyordu. - Tarık Buğra

• Belli bir durumda, bir görevde bulunmak

  Her gelişimde ben de maçları seyreder, kaleci dururdum. - Haldun Taner

• Ara vermek

  Sabahtan beri hiç durmadım.

• Bir konuyla çok ilgilenmek, üstüne düşmek

[yardımcı fiil]

• Kök veya gövdeleri sonuna -a (-e) zarf-fiil eki almış fiillere gelerek süreklilik bildiren birleşik fiiller oluşturur: Çalışadurmak, bakadurmak, getiredurmak, yiyedurmak gibi

Ata Sözleri ve Deyimler

• dur! (veya durun!)
• durdu durdu, turnayı gözünden vurdu
• durduğu yerde (veya durduk yerde)
• dur durak (veya dur dinlen veya dur otur) yok

[zarf]

• Ara vermeden, kesintisiz, sürekli

  İnce, ürkek bir sesle durmadan inliyordu. - Lâtife Tekin