[isim]

• Öğütülerek toz durumuna getirilmiş tahıl ve başka besin maddeleri

Ata Sözleri ve Deyimler

• un ufak etmek
• un ufak olmak
• ununu elemek, eleğini asmak

[isim]

[tıp]

• Hücrelerin aşırı çoğalmasıyla insan, hayvan veya bitki dokularında oluşan ve büyüme eğilimi gösteren yumru, bağa, tümör, neoplazma, Çingene ahtapotu, vejetasyon

  Yalnız yağ birikintisinden ibaret bir bez, bir nevi ur, hayatı tehdit edecek bir şey değil! - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

• Aydınlık, ışık, parıltı, ziya

• İlahi bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık

  Kuru Kadı okurken önündeki mezarın bir yeşil nurla tutuştuğunu gördü. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

• nur gibi
• nur içinde yatsın
• nur inmek
• nur ol!
• nur topu gibi
• nuruaynım
• nuruçeşmim
• nurudidem

[isim]

• III-XIII. yüzyıllarda İngiliz İskandinav dillerinde kullanılan alfabenin harflerinin her biri

• Göktürk yazıtlarında kullanılan yazı türünün harflerinden her biri

[sıfat]

[eskimiş]

• Alçak, aşağı, aşağılık

[sıfat]

• Bulanıklığı olmayan, temiz, berrak

• Pürüzsüz (ten)

  Bu, duru beyaz tenli ve kıpkızıl dudaklı bir körpe Rus kızıydı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Arınmış, karışık olmayan (dil, üslup vb.)

  Böyle duru bir mantık karşısında akan sular duruyordu. - Ayşe Kulin

[isim]

• Brahmacı eğitimde, yüksek kasttan gençleri ve öğrencileri yetiştiren, manevi gücünün en yüksek noktada olduğuna inanılan kimse

• Pir

[isim]

[halk ağzında]

• Sekte

[müzik]

• Bir müzik eserinde, bitiş etkisi yapan armonik zincirlemeler bütünü

[sıfat]

• Sakin

  Deniz masmavi, hava durgun, her taraf ılıktı. - Refik Halit Karay

[mecaz]

• Neşesiz, keyifsiz, sessiz

  Öteki durgun bir Anadolu köylüsü idi. - Falih Rıfkı Atay

[mecaz]

• Canlı olmayan, sönük, hareketsiz

  Harp hemen tesirini gösterdi. Piyasa durgun. - Ömer Seyfettin