[isim]

• Tren, tramvay, otobüs, minibüs vb. genel taşıtların durmak zorunda olduğu veya durabileceği yer

  İlk durakta otobüsten atlayarak geriye döndüm. - Sait Faik Abasıyanık

• Çok sayıda taksinin bir arada çalıştığı ve bağlı olduğu işletme

• Kısa bir süre konaklanacak, durulacak yer

  Sonraki durağımız sebzeci Mecit'in dükkânıydı. - Ayşe Kulin

[dil bilgisi]

• Konuşmada, anlamın gerektirdiği biçimde kelimeler arasındaki ses kesintisi

[edebiyat]

• Hece ölçüsüyle yazılmış şiirlerde ölçü kalıpları içindeki durma yerleri

[müzik]

• Bir ölçü uzunluğunda susma

[eskimiş]

• Cümle sonundaki nokta

[sıfat]

• Durağı olan

[fizik]

• Hep aynı yerde kalan, hep aynı yerde tekrarlanan

[isim]

• Durak olma durumu

• Durgunluk

  Birkaç saniye bir şaşkınlık duraklığı geçirdikten sonra odaya çıktı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Duraklamak işi

[askerlik]

• İlerlemekte olan bir birliğin, vakitsiz, yersiz ve düzensiz olarak yürüyüşünü durdurması

[isim]

• Duraklatmak işi

[nesnesiz]

• Hareket durumundayken kısa bir süre için durmak veya arada bir durmak

[mecaz]

• Bir süre ses çıkarmamak, bir şey söylememek, duraksamak, tereddüt etmek

  Rüstem hayret içinde durakladı. - Sait Faik Abasıyanık

[isim]

• Duraksamak işi, tereddüt

  Kuşkularım ve duraksamalarımla, bir türlü durmuş oturmuş bir düzene kavuşamamanın acısını çekiyorum. - Erhan Bener

[-i]

• Bir şeyin duraklamasını sağlamak

[nesnesiz]

• Ne yapmak veya ne demek gerektiğini kestiremeyerek duraklamak, tereddüt etmek

  Duraksadı, gülümsedi, kâğıda uzandı, yüzünden daha esmerdi eli, biçimliydi. - Yusuf Atılgan

[zarf]

• Otobüs mola vermeden, duraklarda durmadan (gitmek)

[sıfat]

• Hareketli, oynak

[sıfat]

• Herhangi bir durağa bağlı olarak çalışmayan (taksi)

[sıfat]

• Duraksayan, tereddütlü

[isim]

• Duraklama işi

[isim]

• Duraksama işi

[sıfat]

• Duraksaması olmayan, tereddütsüz