[sıfat]

• Bir ucundan öbür ucuna kadar yönü değişmeyen, eğri ve çarpık karşıtı

• Gerçek, yalan olmayan

  Doğru haber.

• Akla, mantığa, gerçeğe veya kurala uygun

  Bunları sana şimdiden söylemek daha doğrudur. - Aka Gündüz

[isim]

• Gerçek, hakikat

  Söyleyin doğrusunu, siz insanoğlunun ahlaklı olabileceğine inanmıyorsunuz. - Nurullah Ataç

[isim]

[matematik]

• İki nokta arasındaki en kısa çizgi

  İki noktadan yalnız bir doğru geçebilir.

[zarf]

• Yanlışsız, eksiksiz bir biçimde

  Doğru söylüyorsun Ali, doğru söylüyorsun ama kazın ayağı öyle değil. - Orhan Kemal

[zarf]

• Hiçbir yöne sapmadan, dosdoğru, doğruca

  Doğru oraya gitmiş olsaydınız herhâlde uygun olurdu. - Sait Faik Abasıyanık

[zarf]

• Yakın, yakınlarında

  Şafağa doğru otomobil sesi duyuldu. - Falih Rıfkı Atay

[edat]

• Karşı yönünce

  Börekçi fırınının karşısındaki dört köşe taşlar döşeli, iki yanı ağaçlı yoldan çarşıya doğru yürüyordu. - Yusuf Atılgan

[mecaz]

• Yasa, yöntem ve ahlaka bağlı, dürüst, namuslu

Ata Sözleri ve Deyimler

• doğru bildiği yoldan ayrılmamak (veya şaşmamak)
• doğru bulmak
• doğru çıkmak
• doğru doğru dosdoğru
• doğru durmak
• doğrunun yardımcısı Allah'tır
• doğru oturmak
• doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar
• doğru söz acıdır
• doğru söz yemin istemez

[sıfat]

[matematik]

• Bir doğru boyunca olan, müstakim

  Doğrulu hareket.

[sıfat]

• Bir doğru ile ilgili olan

• Bir doğruyu izleyen

[matematik]

• Aynı doğruya ait olan

  Doğrusal olmayan farklı üç nokta bir düzlem belirtir.

[isim]

• Doğru ve dürüst olma durumu, doğru olana yakışır davranış, dürüstlük, adalet

  Güzel düşün, iyi hisset, yanılma, aldanma / Ne varsa doğrudadır, doğruluk şaşar sanma - Tevfik Fikret

[felsefe]

• Düşüncenin gerçekle uyuşması, yargı ve önermelerin gerçeğe uygun olması

[isim]

• Yön, istikamet

  Eğitim ve öğretim, Atatürk ilkeleri ve inkılapları doğrultusunda ... devletin gözetim ve denetimi altında yapılır. - Anayasa

• Tutulan, izlenen yol

[matematik]

• Paralel olmayan iki sonsuz doğruyu birbirinden ayırt ettiren durum

  Düz gittiği veya geldiği düşünülen bir okun uzayda kalan izi, okun doğrultusunu gösterir.

[matematik]

• Belli bir sonsuz doğrunun belirttiği tek yol, istikamet

[isim]

• Doğrulmak işi

[zarf]

• Gerçeği söylemek gerekirse, gerçek şu ki

  Böyle akıntıya kürek çektiğine çok acıdım doğrusu. - Nazım Hikmet

[isim]

• Doğrultmak işi

[nesnesiz]

• Eğik veya eğri bir şey, düz bir duruma gelmek

• Oturan veya yatan bir kimse toparlanmak, dik bir duruma gelmek

  Sırtı dönük orta yaşlı adam doğruldu. - Yusuf Atılgan

[-e]

• Yönelmek

  Çocuk hızlı, paytak adımlarla parkın kapısına doğruldu. - Sait Faik Abasıyanık

[mecaz]

• Yeniden güçlenmek, kalkınmak

[halk ağzında]

• Para sağlanmak, kazanılmak

  Nasıl, gündelik doğruldu mu?

[isim]

• Doğrulamak işi, teyit, tasdik, konfirmasyon

[felsefe]

• Bir varsayımın doğruluğunu denetlemek için deney ve mantıksal tanıtlama yoluyla yapılan işlemlerin bütünü

[isim]

[biyoloji]

• Yönelim

[sıfat]

• Aracısız

  Doğrudan pazarlık.

[zarf]

• Aracısız olarak, herhangi bir aracı kullanmadan

  Devreye girmeselerdi seninle doğrudan görüşmek niyetindeydim. - Ahmet Ümit

[sıfat]

• Doğruya yakın

[zarf]

• (do'ğruca) Hiçbir yöne sapmadan, dolaylı olmayarak, dolaşmayarak

  Belki doğruca Ankara'ya dönersin, değil mi? - Etem İzzet Benice

[isim]

[fizik]

• Bir nokta veya bir çizginin hareketine yön vererek bu hareketi yöneten şey

[matematik]

• Çizgi oluşturan noktanın veya yüzey oluşturan çizginin yönelmesi gereken doğrultuyu gösteren çizgi veya düzlem

[-i]

• Doğrulmasını sağlamak, doğru duruma getirmek

  Aralarında bellerini doğrultamayacak kadar yaşlıları da vardı. - Tarık Buğra

• Düzeltmek

  Yanlışları doğrultmak.

• Yöneltmek

  Ancak delikanlı, kargının sapını yere gömüp ucunu ata doğrultarak hasmının saldırısını engelliyordu. - İhsan Oktay Anar

[halk ağzında]

• Yön bulmak

  Karşıki tepeye bakarak yolu doğrultup geldim.

[halk ağzında]

• Para sağlamak, kazanmak

  Bütçemizi doğrultur, pansiyoner olmaktan vazgeçeriz. - Attila İlhan