[sıfat]

• İçinde kum bulunan, kumsal

  Kumlu toprak.

[mecaz]

• Çok ufak ve sık benekli

  Kumlu kumaş.

[isim]

• Hatay iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

[jeoloji]

• Çöllerde veya deniz kıyılarında rüzgârların yığdığı kum tepesi, eksibe

[isim]

• Şekerli nişasta eriyiğini pişirip hafif ağdalaştırarak yapılan, küçük küp veya dikdörtgen biçiminde kesilen şekerleme, kesme, latilokum

  Üsküdar'a gider iken bir mendil buldum / Mendilimin içine lokum doldurdum - Halk türküsü

• Dinamit lokumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• lokum gibi

[isim]

[halk ağzında]

• Yüz

• Şakak

• Yüzün şakakla çene arasındaki yanı

• Şakak üzerinde saç ile sakalın birleşimi olan kısım, favori

[isim]

[anatomi]

• Kalçadan dize kadar olan bacak bölümü

  Kalçalarının ve uyluklarının her basamakta aldığı şekil, kalbinde dayanılmaz heyecanlar alevlendiriyordu. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Yolunmuş olan

  Nuran, yoluk kaşlarını parmaklarıyla düzeltiyordu. - Mahmut Yesari

[isim]

• Doldurma işi

  Benzin dolum yeri.

[isim]

• Şart

  Türk Eli'nin uluları bu koşullar altında yeni toprakların, yeni vatanların gereğini duyar olmuştu. - Nezihe Araz

• Bir antlaşmada belirlenen hükümlerden her biri

[isim]

• Değerli metal ve taşlardan yapılan süs eşyası

  Altın yüzük yaptırdım, kuyum ustalarına - Halk türküsü

[isim]

[teknik]

• Başka bir parça için dönme ekseni görevini yapan, silindir biçiminde parça

• Bir milin yatağında dönmesini sağlayan bölüm

• Bir top namlusunun iki yanına tutturulan miller

[sıfat]

• İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş

[isim]

• Hacim

[isim]

• Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekân karşılığı

[sıfat]

• Yumulmuş olan, yumulmuş gibi duran, yumulu

  Uyandı, silkindi, yumuk gözlerini açarak yere sıçradı. - Peyami Safa

• Tombul

  Şen, kara gözlü, yumuk, renkli bir çehre! - Reşat Nuri Güntekin

• `söz edilen yerde değilim` anlamında kullanılan bir söz

• bazı iskambil oyunlarında oyuncunun oyuna girmeyeceğini belirten söz

Ata Sözleri ve Deyimler

• yok ananın örekesi
• yok canım
• yok devenin başı (veya pabucu veya nalı)
• yok etmek
• yok oğlu yok
• yok olmak
• yok satmak
• yoktan var etmek
• yok yok

[isim]

• Konutları yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları ad

  Çok geçmeden odaya çevredeki komşular dolmaya başladı. - İhsan Oktay Anar

[sıfat]

• Sınır ortaklığı bulunan, mücavir

  Komşu bahçeler arasında da pek kullanılmayan yan kapılar vardı. - Çetin Altan

Ata Sözleri ve Deyimler

• komşu boncuğunu çalan gece takınır
• komşuda pişer, bize de düşer
• komşu ekmeği komşuya borçtur
• komşu iti komşuya ürümez
• komşu kızı almak, kalaylı kaptan su içmek gibidir
• komşu komşunun külüne (veya tütününe) muhtaçtır
• komşunu iki inekli iste ki kendin bir inekli olasın
• komşunun tavuğu komşuya kaz (karısı kız) görünür

[isim]

• Araba hayvanının kayış takımı, koşum takımı

  Koşumlarındaki ziller şıngırdadılar. - Necati Cumalı

• Hayvanın arabaya koşulması