[sıfat]

• Parlak olmayan, mat (II)

  Donuk ışıkta birçok fokun mağaraya girdiğini görmüş. - Halikarnas Balıkçısı

• Canlılığı olmayan, fersiz (göz)

  Bakarsınız donuk bakışlı, alık suratlı bir adam onların elinde bir dâhi çehresi alıvermiş. - Haldun Taner

[mecaz]

• Canlılığı az olan, durgun, uyuşuk (kimse)

  Donuk bir adam.

[isim]

• Donuk olma durumu

  Bu donukluktan ilk sıyrılan Cemal oldu. - Elif Şafak

[isim]

• Donuklaşmak durumu

[nesnesiz]

• Donuk duruma gelmek

  Sonra birdenbire donuklaşarak müdüre sordu. - Tarık Buğra

[isim]

• Donuklaştırmak işi

[-i]

• Donuk duruma getirmek