[isim]

• At, eşek vb. hayvanların semerini veya eyerini bağlamak için göğsünden aşırılarak sıkılan yassı kemer

  Adam döndü, beygirinin semerini almak için kolanını çözmeye başladı. - Necati Cumalı

• Dokuma, deri, kenevir vb. maddelerden yapılan yassı ve enlice bağ

[halk ağzında]

• Yünden veya iplikten yapılmış, üzeri işli ince kuşak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kolan çekmek
• kolan vurmak

[isim]

[anatomi]

• Sinir uyarmalarını sinir hücresinin gövdesinden diğer sinir hücrelerine taşıyan uzantı

[isim]

[hayvan bilimi]

• Taşlık

[sıfat]

• On birimden, on parçadan oluşan

[mecaz]

• On üzerinden tam not alan

  Onluk bir öğrenci.

[isim]

[eskimiş]

• On para, on kuruş, on lira veya on bin lira değerinde olan para

  Bir iki mecidiyenin arasına sıkışmış bir onluğu ararken arkadan bir araba geliyordu. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Genellikle sol elini kullanan kimse

[tarih]

• Yeniçeri Ocağının, padişahın gözeticiliğini yapan asker sınıfı

  Yanı başındaki elli altmış solaktan başka yeniçerilerle birlikte bütün birliklerin ileri atılması için buyruk verdi. - Nihal Atsız

[isim]

• Tapınaklarda, üzerinde kurban kesilen, günlük yakılan, dinî tören yapılan taş masa

[sıfat]

• Suyu olan, suyu bol (yer)

  Sulak bir sazlığın başında, önümüze bir kaplumbağa çıkmıştı. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Kuşlar için su konulan küçük kap

[isim]

• Bir evde konukları ağırlamakta kullanılan en geniş oda

  Hasta alt kattaki salona kadar gitti ve bir kanepenin üstüne düştü. - Peyami Safa

• Toplantıların, kutlamaların, gösterilerin yapıldığı geniş yer

  Düğün salonu. Konferans salonu.

• Dükkân, mağaza

  Çay salonu. Berber salonu.

[isim]

[halk ağzında]

• Tozluk yerine bacaklara ayak bileğinden dize kadar dolanan ensiz ve uzun kumaş parçası

  Kıran Bey, şimdi bacaklarına dolak sarmış, siyah poturlu, keçe külahlı, göğsünde fişeklikler ve elinde mavzer, tığ gibi bir delikanlıydı. - Refik Halit Karay

• Başörtüsü, yazma

  Ellerinde güzel, gizemli Arap harfleri ile yazılı dövizleri, bayrakları, başlarında kumaş dolakları. - Fürüzan

• Boyun atkısı

[sıfat]

• Kolu andıran, kola benzeyen, kol gibi

[isim]

[hayvan bilimi]

• Bir tür büyük ve zehirli örümcek

[isim]

• Dört tekerlekli, içinde dingillere paralel olarak düzenlenmiş karşılıklı iki oturma sırası bulunan, üstü açılıp kapanabilen çift körüklü binek arabası

[sıfat]

• Sonu olan, bitimli

  Zamanın sonlu ve sonsuz akışları içinde iki yıl, kısa bir süredir. - Ahmet Cemal

[matematik]

• Sonu olan, sonsuz olmayan

[isim]

• Akciğerlere çekilen, akciğerlerden atılan hava, nefes

  Kalp gitgide hafiflemekteydi ve soluklarda hafif bir hışıltı başlamıştı. - Reşat Nuri Güntekin

• Ciğerlere hava alıp verme

[mecaz]

• Tarz

  Gençler dergimize yeni bir soluk getirdiler.

Ata Sözleri ve Deyimler

• soluğu (bir yerde) almak
• soluğu kesilmek (veya tutulmak)
• soluğunu kesmek
• soluk aldırmamak
• soluk almak

[sıfat]

• Rengi atmış olan, solmuş, uçuk

  General, soluk dudaklarını parmaklarının arasına alarak acı acı gülüyor. - Esat Mahmut Karakurt

• Parlaklığını, gücünü yitirmiş (ışık)

  Bahçeye, kafeslerden elenen soluk bir ışık vurmuş. - Yusuf Ziya Ortaç

• Rengi kaybolmuş, matlaşmış (nesne)

[sıfat]

• Parlak olmayan, mat (II)

  Donuk ışıkta birçok fokun mağaraya girdiğini görmüş. - Halikarnas Balıkçısı

• Canlılığı olmayan, fersiz (göz)

  Bakarsınız donuk bakışlı, alık suratlı bir adam onların elinde bir dâhi çehresi alıvermiş. - Haldun Taner

[mecaz]

• Canlılığı az olan, durgun, uyuşuk (kimse)

  Donuk bir adam.